Λίγα Λόγια για το Ασφαλιστικό των Μηχανικών

Το Ασφαλιστικό

Τελευταία, ένα από τα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία είναι το ασφαλιστικό. Το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας σε λίγα χρόνια δε θα είναι πλέον βιώσιμο και απαιτείται ριζική εξυγίανση του για να μπορέσει να καλύψει τις ερχόμενες γενιές. Βέβαια, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ ως φοιτητική παράταξη θέτει ως πρώτη προτεραιότητα την επίλυση των φοιτητικών προβλημάτων και την βελτίωση της ποιότητας σπουδών για όλους τους φοιτητές. Όμως, ως μελλοντικοί εργαζόμενοι δε μπορούμε να μείνουμε αδιάφοροι μπροστά στο πρόβλημα του ασφαλιστικού και για αυτό και παρακολουθούμε στενά όλες τις εξελίξεις του δημόσιου διαλόγου που έχει προκηρυχθεί, με έμφαση στο ασφαλιστικό των μηχανικών που μας αφορά ιδιαίτερα.

Το ΤΣΜΕΔΕ

Ως μηχανικοί, ασφαλιζόμαστε στο ΤΣΜΕΔΕ (Ταμείο Συντάξεων Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων). Το ταμείο διοικείται από Διοικητικό Συμβούλιο που περιλαμβάνει εκπροσώπους του ΤΕΕ (Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος – ο επαγγελματικός φορέας των μηχανικών), των ασφαλισμένων, έναν κυβερνητικό επίτροπο, έναν εκπρόσωπο των υπαλλήλων, έναν ειδικό οικονομικών και έναν ειδικό οργάνωσης. Το ταμείο χρηματοδοτείται από τις εισφορές των ασφαλισμένων του και λαμβάνει ελάχιστη άμεση κρατική χρηματοδότηση. Αυτή τη στιγμή, χάρη στις εισφορές των εργαζόμενων μηχανικών και την καλή διαχείριση των χρημάτων, το ΤΣΜΕΔΕ είναι ίσως το πιο εύρωστο ασφαλιστικό ταμείο στην Ελλάδα με υψηλά αποθεματικά, σημαντική ακίνητη περιουσία, επενδύσεις και ετήσιο πλεόνασμα. Επίσης, για τους εργαζόμενους μηχανικούς και τις τεχνικές εταιρείες, το ταμείο παρέχει την σημαντική εξυπηρέτηση των εγγυητικών επιστολών και έτσι συμβάλλει στην επαγγελματική καθημερινότητα τους.

Οι διάφορες προτάσεις

Καθώς ο διάλογος για το ασφαλιστικό συνεχίζεται ακόμα, δεν έχουν οριστικοποιηθεί οι προτάσεις της κυβέρνησης για το θέμα. Είναι λογικό πως κατάτη διάρκεια της διαδικασίας, θα ακουστούν διάφορες απόψεις από διάφορες πηγές και θα υπάρξουν τοποθετήσεις από όλους τους κοινωνικούς εταίρους.

Αν και δεν υπάρχει κάποια ξεκαθαρισμένη πρόταση, μία ιδέα που έχει δει το φως της δημοσιότητας και προβάλλεται από τα Μ.Μ.Ε είναι η δημιουργία «Ταμείου Επιστημόνων» στο οποίο θα συνενωθούν διάφορα ανομοιογενή ταμεία κλάδων όπως γιατροί, δικηγόροι κτλ. Ανάμεσα στα ταμεία αυτά αναφέρθηκε και το όνομα του ΤΣΜΕΔΕ.

Το ΤΕΕ έχει τοποθετηθεί κάθετα ενάντια σε αυτή την προοπτική και καλεί όλους τους μηχανικούς να στηρίξουν το ανεξάρτητο και αυτοδιοικούμενο ΤΣΜΕΔΕ.

Η θέση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ

Ως μελλοντικοί μηχανικοί παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις εξελίξεις του διαλόγου για το ασφαλιστικό. Αναγνωρίζουμε το θέμα που έχει ανακύψει με τα προβλήματα ορισμένων ταμείων και στηρίζουμε κάθε προσπάθεια προς την κατεύθυνση της εξυγίανσης του ασφαλιστικού συστήματος και της εξασφάλισης των συντάξεων των σημερινών και των μελλοντικών εργαζομένων.

Ειδικότερα, ως προς το ζήτημα του ΤΣΜΕΔΕ, συντασσόμαστε με το πνεύμα της ανακοίνωσης της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ της 16/11/2007. Δεν δεχόμαστε σε καμία περίπτωση την ενοποίηση του ΤΣΜΕΔΕ με άλλα ταμεία καθώς από τη δημιουργία του, αποτελεί αυτοδιοικούμενο οργανισμό που εποπτεύεται από το κράτος μέσω του κρατικού επιτρόπου. Η λογική της συλλήβδην ενοποίησης ανομοιογενών ταμείων δεν μας βρίσκει σύμφωνους και θεωρούμε πως πρέπει να γίνει σεβαστή η ιδιαιτερότητα του κάθε ασφαλιστικού φορέα, ειδικά στην περίπτωση του ΤΣΜΕΔΕ που παρέχει και επαγγελματικές διευκολύνσεις στους μηχανικούς. Εξάλλου θεωρούμε προβληματική τη λογική της ισοπέδωσης ελλειμματικών και υγιών ταμείων. Το ΤΣΜΕΔΕ είναι υγιές ταμείο και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Για τα ταμεία που έχουν έλλειμμα πρέπει να βρεθεί λύση για να εξυγιανθούν.

αποκτηθεί από τις εισφορές των εργαζόμενων μηχανικών και εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα του ταμείου μας.

Γενικότερα, για το ζήτημα του ασφαλιστικού θεωρούμε πως πρέπει να υπάρξει ειλικρινής διάλογος με υποχωρήσεις από όλες τις πλευρές, να καταβληθούν όσα χρήματα οφείλονται στα ασφαλιστικά ταμεία και να εξυγιανθούν όσα ταμεία εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν προβλήματα.

Επίσης, δεν διαπραγματευόμαστε τον αναδιανεμητικό χαρακτήρα του συστήματος για την ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων και την σε κάθε περίπτωση εγγύηση ελάχιστων παροχών σε κάθε κλάδο. Θέση μας είναι η ταυτόχρονη θωράκιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων του εργαζομένου με ταυτόχρονη ευελιξία στην επιλογή της ασφαλιστικής του κάλυψης ανάλογα με τις ανάγκες του.

Πλαίσιο ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ 28/11/2007

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ Φ.Σ Η.Μ.Μ.Υ., 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2007

ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ

Α) Για τη βελτίωση της καθημερινότητας στη Σχολή

Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους συμφοιτητές μας αγωνιζόμαστε για τη βελτίωση της καθημερινότητας μας στη Σχολή. Με συνεχή παρουσία και προτάσεις στα όργανα της Σχολής προσπαθούμε να δημιουργήσουμε καλύτερες συνθήκες στη Σχολή και να βελτιώσουμε την ποιότητα σπουδών.

Σε επίπεδο σχολής διεκδικούμε:
· Ριζική Αναθεώρηση του Προγράμματος Σπουδών, στην κατεύθυνση του ενιαίου 5ετούς διπλώματος ισότιμου με Master.
· Επέκταση των φοιτητικών εστιών της Πολυτεχνειούπολης, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των φοιτητών του Ε.Μ.Π.
· Αύξηση των ωρών λειτουργίας της γραμματείας προς το κοινό.
· Κεντρική ανάρτηση βαθμολογιών στη γραμματεία, όπου θα αναγράφεται μόνο ο αριθμός μητρώου.
· Επίσπευση των διαδικασιών για τη λειτουργία ηλεκτρονικής γραμματείας.
· Σύγχρονος διαδικτυακός τόπος για κάθε μάθημα με πλήρες υλικό.
· Κεντρική διανομή συγγραμμάτων από προκαθορισμένο χώρο εντός της Πολυτεχνειούπολης.
· Τήρηση της δέσμευσης του προέδρου της Σχολής για κοινά θέματα στα ΣΑΕ – κοινά θέματα, κοινά συγγράμματα σε όλα τα φοιτητικά κλιμάκια.
· Κεντρική ανάρτηση των ωρών υποδοχής των φοιτητών από τους καθηγητές στη γραμματεία.
· Άμεση αφαίρεση της αφισοκόλλησης από τα αμφιθέατρα και τις αίθουσες διδασκαλίας – καμία μελλοντική αφισοκόλληση σε χώρους μάθησης.
· Βελτίωση συγκοινωνίας για την Πολυτεχνειούπολη και δημιουργία προσωρινού κυλικείου στα Ν. Κτ. Ηλεκτρολόγων.
· Θεσμοθέτηση χαριστικής εξεταστικής.
· Αύξηση του ορίου των 13 μαθημάτων για τους φοιτητές των ροών.
· Πρακτική άσκηση για όλους τους φοιτητές με ασφάλιση.
· Λειτουργία του γραφείου διασύνδεσης.
· Γενική Συνέλευση με προεδρείο, ψηφοφορία με επίδειξη φοιτητικής ταυτότητας (πάσο).


Β) Για το πρόβλημα των ΚΕΣ (Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών)

Θεωρούμε πως μετά την πρόσφατη παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πρόβλημα που έχει προκύψει με την αναγνώριση των τίτλων σπουδών που παρέχονται από τα διάφορα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών σε συνεργασία με πανεπιστήμια του εξωτερικού έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο.

Ξεκάθαρα, εκφράζουμε την αντίθεση μας σε οποιαδήποτε απόπειρα αναγνώρισης των τίτλων που χορηγούνται από τα εν λόγω ιδρύματα χωρίς προϋποθέσεις.

Δε δεχόμαστε σε καμία περίπτωση να χορηγούνται τίτλοι σπουδών από ιδρύματα που υπάγονται στο Υπουργείο Ανάπτυξης με τη μέθοδο του franschise και δεν υπάρχει κανένας έλεγχος από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας για την ακαδημαϊκή πληρότητα και την επαγγελματική κατοχύρωση των τίτλων αυτών.

Είμαστε θετικοί σε προσπάθειες να υπαχθούν τα εν λόγω ιδρύματα στη δικαιοδοσία του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας, με την προϋπόθεση να αξιολογηθούν αυστηρά σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Διατυπώνουμε ωστόσο τους προβληματισμούς μας για την πρακτική πλευρά της διαδικασίας καθώς ήδη η αξιολόγηση των δημοσίων ιδρυμάτων προχωρά πολύ αργά και δεν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία σε τέτοια διαδικασία. Επίσης, δεν έχει διευκρινιστεί η σύνθεση της αρχής αξιολόγησης. Τέλος δηλώνουμε πως συμφωνούμε με τη διαδικασία διαλόγου ούτως ώστε να ακουστούν και να αξιολογηθούν όλες οι απόψεις σχετικά με το θέμα.

Παράλληλα, θεωρούμε πως είναι ώρα τα πολιτικά κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους για το θέμα της αναθεώρησης του άρθρου 16. Η έλλειψη ουσιαστικής προόδου στο θέμα αυτό, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για το πρόβλημα των ΚΕΣ, και έκανε τη χώρα μας έρμαιο των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ένταξή τους υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, δείχνει πως εθελοτυφλούμε ως κοινωνία μιας και, διαφωνώντας με τη συνταγματική αναθεώρηση κλείνουμε το δρόμο για τη δημιουργία ιδρυμάτων με αξιοκρατικά κριτήρια και σοβαρές υποδομές και δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για να αναπτυχθούν φαινόμενα τύπου ΚΕΣ.

Γ) Για το νέο νόμο-πλαίσιο

Θεωρούμε πως ο νέος νόμος-πλαίσιο όπως τελικά διαμορφώθηκε από το διάλογο για την παιδεία και ψηφίστηκε στη Βουλή, αποτελεί μία σημαντική προσπάθεια για τον εκσυγχρονισμό του Ελληνικού Πανεπιστημίου. Επιλύει χρόνια προβλήματα, τα οποία εμποδίζουν το πανεπιστήμιο να προσαρμοστεί στις σύγχρονες συνθήκες. Ως σκεπτόμενοι φοιτητές, αντιμετωπίζουμε το νέο νόμο πλαίσιο με κριτική διάθεση και σε κάθε περίπτωση, μέσα από το θεσμό της συνδιοίκησης, στηρίζουμε την εφαρμογή του με υπευθυνότητα και όχι ισοπεδωτικά.

Συμφωνήσαμε με:
· Καθιέρωση Συνηγόρου του Φοιτητή.
· Κατάργηση του μονοπωλίου του ενός καθηγητικού συγγράμματος.
· Σωστότερη διαχείριση των οικονομικών των ΑΕΙ: εκτελεστικός οικονομικός διευθυντής ελεγχόμενος αποκλειστικά από τις ακαδημαϊκές αρχές – διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των πανεπιστημίων.
· Δικαίωμα του φοιτητή για προσφυγή σε τριμελή εξεταστική επιτροπή αν πιστεύει ότι αδικήθηκε.
· Δημιουργία καλύτερων υπηρεσιών φοιτητικής μέριμνας & καθιέρωση συμβούλων σπουδών.

Στη διαδικασία διαλόγου για το Νόμο Πλαίσιο, ΔΙΑΦΩΝΗΣΑΜΕ ΜΕ:
· Μείωση της Φοιτητικής Εκπροσώπησης στη Συνδιοίκηση
· Περιορισμός του χρόνου σπουδών στο ν+ν/2
· Αλυσίδες Μαθημάτων
Και πετύχαμε την αλλαγή των παραπάνω διατάξεων.

Επίσης, θεωρούμε έλλειψη του νόμου την απουσία πρόνοιας για ισοτίμηση του διπλώματός μας με Master of Science. Αγωνιζόμαστε για την υλοποίηση και αυτού του αιτήματος.

Δ) Ασφαλιστικό

Παρακολουθούμε στενά το διάλογο για το Ασφαλιστικό, καθώς θεωρούμε πως αποτελεί ένα φλέγον θέμα που απασχολεί την Ελληνική κοινωνία για αρκετά χρόνια. Πιστεύουμε πως με ειλικρινή συμμετοχή στο διάλογο από όλες τις πλευρές και αμοιβαίες υποχωρήσεις μπορεί να βρεθεί συναινετική λύση. Περιμένουμε με ενδιαφέρον την έκβαση των συνομιλιών, και μόλις υπάρξει συγκεκριμένη πρόταση για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν θα τοποθετηθούμε επ’ αυτών.

Ειδικά σε προτάσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας ως τώρα και αφορούν ενοποίηση του ΤΣΜΕΔΕ με άλλα ταμεία, τασσόμαστε ξεκάθαρα ενάντια σε τέτοιες λογικές. Πιστεύουμε πως η λογική της συγχώνευσης ταμείων ανεξάρτητα από τις ουσιώδεις διαφορές που έχουν, δεν είναι ορθή. Η περιουσία του ΤΣΜΕΔΕ ανήκει στο ταμείο και αποτελεί κεφάλαιο όλων των ασφαλισμένων – δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κάλυψη ελλειμμάτων άλλων φορέων. Στηρίζουμε το αυτοδιοίκητο του ταμείου μας και την ανεξαρτησία του, καθώς καλύπτει σημαντικές ανάγκες των μηχανικών που είναι πολύ διαφορετικές από αυτές των άλλων επαγγελματιών.


Προτείνουμε:
· Αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία στο 5% επί του ΑΕΠ.
· Άμεση εφαρμογή του νόμου για την αξιολόγηση στα ΑΕΙ.
· Ενιαίο αδιάσπαστο πενταετές δίπλωμα ισότιμο με Master.
· Ανοικτή συζήτηση σε καθορισμένη ώρα και μέρος από το Σύλλογο, σχετικά με την Αναθεώρηση του Προγράμματος Σπουδών.
· Νέα Γενική Συνέλευση Τρίτη 15/01/2008 και ώρα 12.30.

Αλήθειες και ψέματα για το δωρεάν σύγγραμμα

Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μία συστηματική προσπάθεια ορισμένων να παραπληροφορήσουν το φοιτητικό κόσμο και να τον χειραγωγήσουν ιδεολογικά, σερβίροντας του «ξαναζεσταμένα» τα ψέματα της περυσινής χρονιάς σχετικά με νέο νόμο-πλαίσιο για τα ΑΕΙ.

Αφορμή αυτή τη φορά στάθηκε η έκδοση του προεδρικού διατάγματος που ρυθμίζει τη διανομή των δωρεάν συγγραμμάτων στους φοιτητές (Π.Δ 226/2007, ΦΕΚ Α', αρ. 256/20/11/07). Το διάταγμα αυτό αποτέλεσε το εφαλτήριο για να ξεκινήσει εκ νέου η συζήτηση για τη δωρεάν διανομή συγγραμμάτων και το χαρακτήρα της.

Θα πληρώνω τα βιβλία μου;

Φυσικά ένα φλέγον ερώτημα που απασχολεί όλους τους φοιτητές είναι αν τα συγγράμματα μας παραμένουν δωρεάν. Η απάντηση είναι πως ο νέος νόμος-πλαίσιο αναφέρει ρητά το δικαίωμα του φοιτητή να λαμβάνει δωρεάν συγγράμματα για όλα τα υποχρεωτικά μαθήματα της Σχολής του, τα οποία απαιτούνται για τη λήψη πτυχίου.

Το Π.Δ 226/2007 έρχεται να ρυθμίσει ειδικές παραμέτρους του θέματος. Καθορίζει στην παράγραφο 1 με σαφήνεια το δικαίωμα του φοιτητή στη δωρεάν διανομή συγγραμμάτων. Τα συγγράμματα προτείνονται από τους Τομείς των Σχολών, στη Γενική Συνέλευση Τμήματος της Σχολής, η οποία και εγκρίνει τη διανομή τους.

Επίσης, καθιερώνεται η δυνατότητα του φοιτητή για επιλογή από λίστα ισοδύναμων συγγραμμάτων, αυτού που ταιριάζει πληρέστερα στις ανάγκες του.

Τι είναι το «σύγγραμμα»;

Ένα αγαπημένο «λογοπαίγνιο» που χρησιμοποιείται από κάποιους για να καλύψουν την ένδεια των επιχειρημάτων τους είναι η διαφορά ανάμεσα στις εκφράσεις «Βιβλίο - σύγγραμμα»

Ξεκαθαρίζουμε λοιπόν πως ο όρος «σύγγραμμα» αναφέρεται στο σύνολο των βιβλίων που απαιτούνται για να καλυφθεί πλήρως το περιεχόμενο ενός μαθήματος.

Το Π.Δ. στην παράγραφο 7, ορίζει πως «Ως ένα (1) ενιαίο προτεινόμενο σύγγραμμα θεωρούνται και τα διδακτικά εγχειρίδια του ίδιου συγγραφέα ή περισσότερων συγγραφέων που αλληλοσυμπληρώνονται χωρίς να επικαλύπτονται μεταξύ τους, ώστε η ύλη τους να καλύπτει αθροιστικά ολόκληρο το περιεχόμενο του μαθήματος».

Κατόπιν τούτου καταρρίπτονται «επιχειρήματα» του τύπου «θα μας δίνεται ένα τεύχος και θα πληρώνουμε τα υπόλοιπα» και τα συναφή.

Το σύγγραμμα θα καλύπτει την ύλη του μαθήματος;

Στην παράγραφο 1, ορίζεται ρητά πως τα συγγράμματα καλύπτουν το σύνολο ή έστω το μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου του μαθήματος. Προφανώς, εφόσον προτείνονται από τον οικείο Τομέα, γίνεται διαλογή τους με βάση την πληρότητα τους και την ποιότητα τους, έτσι σε κάθε περίπτωση δεν νοείται να υπάρχουν συγγράμματα στη λίστα επιλογής, τα οποία να είναι ελλιπή ή να καλύπτουν μέρος της διδακτέας ύλης.

Επιπλέον, η παράγραφος 7, έμμεσα εισάγει την έννοια της πληρότητας του συγγράμματος, μια και δεν θα υπήρχε η ανάγκη για χωριστή αναφορά της περίπτωσης των αλληλοσυμπληρούμενων συγγραμμάτων.

Εξάλλου, η έγκριση γίνεται από τη Γενική Συνέλευση Τμήματος, όπου υπάρχει και φοιτητική εκπροσώπηση. Έτσι, ακόμα και σε περίπτωση που κάποιο ή κάποια από τα συγγράμματα που προταθούν δεν ικανοποιούν τις προσδοκίες ή τις ανάγκες των φοιτητών, μπορούμε σε κάθε περίπτωση να τα απορρίψουμε μέσω του θεσμού της συνδιοίκησης. Ακόμα και σε επίπεδο Τομέα, σε Σχολές με σωστή λειτουργία αυτού του τόσο σημαντικού θεσμού, υπάρχει εκπρόσωπος των φοιτητών.

Είναι λοιπόν ξεκάθαρο πως οι φοιτητές έχουν λόγο στη διαδικασία επιλογής των συγγραμμάτων και θα ληφθεί μέριμνα τα συγγράμματα της λίστας να είναι όσο το δυνατόν πιο πλήρη και ποιοτικά, ώστε ο φοιτητής να μπορεί ο ίδιος να διαλέξει αυτό που του ταιριάζει.

Θα γνωρίζω τη διδακτέα ύλη;

Στο ερώτημα αυτό, η απάντηση είναι απλή: ναι! Κι αυτό γιατί η διδακτέα ύλη δεν έχει να κάνει με οποιοδήποτε συγκεκριμένο σύγγραμμα. Η ύλη καθορίζεται στον οδηγό σπουδών και αναφέρεται αναλυτικά το περιεχόμενο του κάθε μαθήματος.

Από εκεί και πέρα, τα συγγράμματα της λίστας είναι ισότιμα ως προς το περιεχόμενο και αλλάζει μόνο η παρουσίαση της ύλης. Ο φοιτητής επιλέγει αυτό που θεωρεί ότι ανταποκρίνεται στις ανάγκες του.

Από αυτό φαίνεται πως «επιχειρήματα» του τύπου «εισάγεται το ακαθόριστο της διδακτέας ύλης» και άλλα παρόμοια δεν έχουν καμία απολύτως βάση… Μας είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι ένα επιστημονικό αντικείμενο αλλάζει αν διαβαστεί από διαφορετικά βιβλία… Ακριβώς γι’ αυτό πρότασή μας εδώ και χρόνια είναι το δικαίωμα επιλογής από τους φοιτητές του συγγράμματος που θέλουν.

Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ποια είναι η αλήθεια για το θέμα των συγγραμμάτων… Όσοι προσπαθούν με σοφιστείες και αυθαίρετες ερμηνείες να εκφοβίσουν τους φοιτητές και να τους χειραγωγήσουν, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να κάνουν την αλήθεια να λάμψει πιο έντονα.

Τι σημαίνει "Πολυτεχνείο";

Σε λίγες μέρες, όπως είναι σε όλους γνωστό τιμούμε έναν πολύ σημαντικό σταθμό της νεοελληνικής ιστορίας, την επέτειο της 17ης Νοεμβρη 1973, το γνωστό σε όλους μας "Πολυτεχνείο".

Η επέτειος αυτή σηματοδοτεί μια καινούρια πορεία για τη χώρα και αποτελεί σύμβολο του εκδημοκρατισμού, την έμπρακτη αντίδραση σύσσωμου του ελληνικού λαού και ειδικά της νεολαίας σε κάθε μορφή αυταρχισμού. Είναι η μέρα που ο φοιτητικός κόσμος τιμά εκείνους που αγωνιστήκαν για να απολαμβάνουμε σήμερα τα αγαθά μιας δημοκρατικής και ευνομούμενης κοινωνίας.

Τι έγινε όμως τότε;

Την Τετάρτη 14/11, εκατοντάδες φοιτητές συγκεντρώνονται στο προαύλιου του ιστορικού κτηρίου του ΕΜΠ, όπου και κυριαρχούν συνθήματα με αντιχουντικό τόνο.

Την επόμενη μέρα, Πέμπτη 15/11, το πλήθος των φοιτητών πλαισιώνεται από το λαό, που παραμένει στο χώρο όλη τη νύχτα για συμπαράσταση στους φοιτητές.




Την Παρασκευή 16/11, μπαίνει σε λειτουργία ο ραδιοφωνικός πομπός του Πολυτεχνείου και στήνονται οδοφράγματα. Οι φοιτητές ζητούν το τέλος του αυταρχικού καθεστώτος και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Το απόγευμα αρχίζουν οι πρώτες συγκρούσεις πλήθους και αστυνομίας.

Το Σάββατο 17/11, στις 01:39 δίνεται διορία από την αστυνομία για αποχώρηση την συγκεντρωμένων μέσα σε 20 λεπτά, ενώ ένα άρμα μάχης παίρνει θέση μπροστά στην πύλη του ΕΜΠ. Στις 02:50, το άρμα ξεκινά, η πύλη γκρεμίζεται και ακολουθούν ένταση και πυροβολισμοί. Το Πολυτεχνείο εκκενώνεται…

Οι φοιτητές κινητοποιήθηκαν ενάντια στη δικτατορία εμπνέοντας και συγκινώντας όλο το λαό…

Ο αγώνας για τη δημοκρατία δεν έχει αποχρώσεις δεν μπαίνει σε καλούπια, δε χωρά σε λογικές αντιπαραθέσεων για το ποιος είναι πιο αγωνιστής και επαναστάτης. Είναι κοινή κατάκτηση όλου του ελληνικού λαού και των φοιτητών που αγωνίστηκαν τότε. Οι προσπάθειες καπηλείας του εορτασμού ζημιώνουν και απαξιώνουν το πραγματικό νόημα της εξέγερσης το οποίο δεν είναι άλλο από το αυτονόητο αίτημα ενός λαού να είναι κύριος της τύχης του και να κυβερνηθεί δημοκρατικά. Το "Πολυτεχνείο" είναι η απάντηση στον αυταρχισμό ενός αυθαίρετου και αντιδημοκρατικού καθεστώτος. Φαίνεται άλλωστε και από τα συνθήματα που κυριάρχησαν τότε:

Ψωμί: Το αίτημα για ενίσχυση των αδύναμων στρωμάτων της κοινωνίας και της παροχής ίσων ευκαιριών που είναι πάντα επίκαιρο…

Παιδεία: Το αίτημα για πρόσβαση στην παιδεία για όλους, στην αναβάθμιση της παιδείας που είναι η βάση κάθε κοινωνίας. Η λογοκρισία, ο αυταρχισμός, οι εξωακαδημαϊκές παρεμβάσεις, η βία δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν με την παιδεία.

Ελευθερία: Το αυτονόητο δικαίωμα του ανθρώπου να ζει σε μία δημοκρατική και ευνομούμενη κοινωνία. Η πάλη ενάντια στον αυταρχισμό και το σκοταδισμό.

Σήμερα, 34 χρόνια μετά, τιμούμε όσους αγωνίστηκαν για να έχουμε εμείς όλα όσα αρμόζουν σε κάθε πολίτη ενός δημοκρατικού κράτους… Πρέπει όμως και με τις πράξεις και το έργο μας να μένουμε πιστοί στο πραγματικό νόημα του «Πολυτεχνείου» και στο ιδανικό της δημοκρατίας…

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πιστή στις αξίες και τους δημοκρατικούς θεσμούς του κοινοβουλευτικού μας πολιτεύματος δεν μπορεί παρά να συμμετέχει στον εορτασμό. Πιστεύουμε πως η διαφύλαξη των δημοκρατικών θεσμών είναι πάντα επίκαιρη και είναι χρέος όλων μας πέρα και πάνω από μικροπολιτικές λογικές και συμφέροντα. Ο αγώνας για τη δημοκρατία δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Εμείς από την πλευρά μας συνεχίζοντας την παράδοση μας θα αγωνιστούμε για τη βελτίωση της ποιότητας της δημοκρατίας μας και ειδικά στο πλαίσιο του ελληνικού πανεπιστημίου που μας αφορά άμεσα. Συμμετέχουμε στο διάλογο, βρισκόμαστε στα όργανα συνδιοίκησης, στις γενικές συνελεύσεις και καθημερινά προσπαθούμε για την καλύτερη δυνατή εκπροσώπηση των φοιτητών και στις ενδοπανεπιστημιακές δημοκρατικές διαδικασίες και στην ΕΦΕΕ. Πιστεύουμε σ’ ένα πανεπιστήμιο σύγχρονο, ανοιχτό για όλους, φιλελεύθερο και κυρίως δημοκρατικό και τολμάμε να το ονειρευόμαστε και να το διεκδικούμε.

Πλαίσιο ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ 08/11/2007

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ Φ.Σ Η.Μ.Μ.Υ., 8 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2007

ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ

Α) Για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου

Σήμερα, καλούμαστε να λάβουμε αποφάσεις για το πολύ σημαντικό θέμα της επετείου του Πολυτεχνείου. Θεωρούμε πως η σημερινή μέρα πρέπει να είναι αφιερωμένη στο δημοκρατικό ιδεώδες και όχι σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες.

Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πιστεύει πως πάνω από τις όποιες διαφωνίες στα τρέχοντα ζητήματα παιδείας, πρέπει στη σημερινή συνέλευση να αποδώσουμε φόρο τιμής σε όσους πριν από 34 χρόνια πάλεψαν για να απολαμβάνουμε τις ελευθερίες ενός πραγματικού δημοκρατικού καθεστώτος.

Το Πολυτεχνείο, έρχεται να σφραγίσει την πτώση ενός ανελεύθερου και αντιδημοκρατικού καθεστώτος, κάτω από τη λαϊκή κατακραυγή. Συμβολίζει τον αγώνα για τη δημοκρατία και αποτελεί το εφαλτήριο της πορείας προς τον εκδημοκρατισμό της χώρας. Αποτελεί δε κοινό κτήμα όλου του Ελληνικού λαού και των φοιτητών, που δεν αποδέχτηκαν το αυταρχικό καθεστώς της χούντας.

Το Πολυτεχνείο ΔΕΝ είναι μία ταξική διαμαρτυρία, ΔΕΝ είναι ένα απλό μνημόσυνο από μερικούς ονειροπόλους, ΔΕΝ είναι πεδίο καπήλευσης από καμία παράταξη και καμία ιδεολογία...
Το Πολυτεχνείο είναι η κορυφαία πράξη αντίστασης απέναντι σε ένα ανελεύθερο καθεστώς, μία πράξη δημοκρατίας που αποτελεί υπόδειγμα για όλους μας.

Με συνέπεια και με προσήλωση στη διαφύλαξη της δημοκρατίας μας αγωνιζόμαστε για τη βελτίωση του πανεπιστημίου μέσα στα πλαίσια των δημοκρατικών θεσμών.

· Προτείνουμε τη συμμετοχή του Φοιτητικού μας Συλλόγου στον τριήμερο εορτασμό του Πολυτεχνείου, σύμφωνα με την απόφαση της Πρυτανείας του Ε.Μ.Π., με παράλληλη αναστολή της ακαδημαϊκής και ερευνητικής δραστηριότητας και μεταφορά του εορτασμού και των εκδηλώσεων μνήμης στο κάτω Πολυτεχνείο.


Β) Για τη βελτίωση της καθημερινότητας στη Σχολή

Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους συμφοιτητές μας αγωνιζόμαστε για τη βελτίωση της καθημερινότητας μας στη Σχολή. Με συνεχή παρουσία και προτάσεις στα όργανα της Σχολής προσπαθούμε να δημιουργήσουμε καλύτερες συνθήκες στη Σχολή και να βελτιώσουμε την ποιότητα σπουδών.

Σε επίπεδο σχολής διεκδικούμε:
· Ριζική Αναθεώρηση του Προγράμματος Σπουδών, στην κατεύθυνση του ενιαίου 5ετούς διπλώματος ισότιμου με Master.
· Επέκταση των φοιτητικών εστιών της Πολυτεχνειούπολης, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των φοιτητών του Ε.Μ.Π.
· Αύξηση των ωρών λειτουργίας της γραμματείας προς το κοινό.
· Κεντρική ανάρτηση βαθμολογιών στη γραμματεία, όπου θα αναγράφεται μόνο ο αριθμός μητρώου.
· Επίσπευση των διαδικασιών για τη λειτουργία ηλεκτρονικής γραμματείας.
· Σύγχρονος διαδικτυακός τόπος για κάθε μάθημα με πλήρες υλικό.
· Κεντρική διανομή συγγραμμάτων από προκαθορισμένο χώρο εντός της Πολυτεχνειούπολης.
· Τήρηση της δέσμευσης του προέδρου της Σχολής για κοινά θέματα στα ΣΑΕ – κοινά θέματα, κοινά συγγράμματα σε όλα τα φοιτητικά κλιμάκια.
· Κεντρική ανάρτηση των ωρών υποδοχής των φοιτητών από τους καθηγητές στη γραμματεία.
· Άμεση αφαίρεση της αφισοκόλλησης από τα αμφιθέατρα και τις αίθουσες διδασκαλίας – καμία μελλοντική αφισοκόλληση σε χώρους μάθησης.
· Βελτίωση συγκοινωνίας για την Πολυτεχνειούπολη και δημιουργία προσωρινού κυλικείου στα Ν. Κτ. Ηλεκτρολόγων.
· Θεσμοθέτηση χαριστικής εξεταστικής.
· Αύξηση του ορίου των 13 μαθημάτων για τους φοιτητές των ροών.
· Πρακτική άσκηση για όλους τους φοιτητές με ασφάλιση.
· Λειτουργία του γραφείου διασύνδεσης.
· Γενική Συνέλευση με προεδρείο, ψηφοφορία με επίδειξη φοιτητικής ταυτότητας (πάσο).


Γ) Για το πρόβλημα των ΚΕΣ (Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών)

Θεωρούμε πως μετά την πρόσφατη παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πρόβλημα που έχει προκύψει με την αναγνώριση των τίτλων σπουδών που παρέχονται από τα διάφορα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών σε συνεργασία με πανεπιστήμια του εξωτερικού έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο.

Ξεκάθαρα, εκφράζουμε την αντίθεση μας σε οποιαδήποτε απόπειρα αναγνώρισης των τίτλων που χορηγούνται από τα εν λόγω ιδρύματα χωρίς προϋποθέσεις.

Δε δεχόμαστε σε καμία περίπτωση να χορηγούνται τίτλοι σπουδών από ιδρύματα που υπάγονται στο Υπουργείο Ανάπτυξης με τη μέθοδο του franschise και δεν υπάρχει κανένας έλεγχος από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας για την ακαδημαϊκή πληρότητα και την επαγγελματική κατοχύρωση των τίτλων αυτών.

Είμαστε θετικοί σε προσπάθειες να υπαχθούν τα εν λόγω ιδρύματα στη δικαιοδοσία του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας, με την προϋπόθεση να αξιολογηθούν αυστηρά σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Διατυπώνουμε ωστόσο τους προβληματισμούς μας για την πρακτική πλευρά της διαδικασίας καθώς ήδη η αξιολόγηση των δημοσίων ιδρυμάτων προχωρά πολύ αργά και δεν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία σε τέτοια διαδικασία. Επίσης, δεν έχει διευκρινιστεί η σύνθεση της αρχής αξιολόγησης. Τέλος δηλώνουμε πως συμφωνούμε με τη διαδικασία διαλόγου ούτως ώστε να ακουστούν και να αξιολογηθούν όλες οι απόψεις σχετικά με το θέμα.

Παράλληλα, θεωρούμε πως είναι ώρα τα πολιτικά κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους για το θέμα της αναθεώρησης του άρθρου 16. Η έλλειψη ουσιαστικής προόδου στο θέμα αυτό, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για το πρόβλημα των ΚΕΣ, και έκανε τη χώρα μας έρμαιο των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ένταξή τους υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, δείχνει πως εθελοτυφλούμε ως κοινωνία μιας και, διαφωνώντας με τη συνταγματική αναθεώρηση κλείνουμε το δρόμο για τη δημιουργία ιδρυμάτων με αξιοκρατικά κριτήρια και σοβαρές υποδομές και δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για να αναπτυχθούν φαινόμενα τύπου ΚΕΣ.

Δ) Για το νέο νόμο-πλαίσιο

Θεωρούμε πως ο νέος νόμος-πλαίσιο όπως τελικά διαμορφώθηκε από το διάλογο για την παιδεία και ψηφίστηκε στη Βουλή, αποτελεί μία σημαντική προσπάθεια για τον εκσυγχρονισμό του Ελληνικού Πανεπιστημίου. Επιλύει χρόνια προβλήματα, τα οποία εμποδίζουν το πανεπιστήμιο να προσαρμοστεί στις σύγχρονες συνθήκες.

ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ με:
· Καθιέρωση Συνηγόρου του Φοιτητή.
· Κατάργηση του μονοπωλίου του ενός καθηγητικού συγγράμματος.
· Σωστότερη διαχείριση των οικονομικών των ΑΕΙ: εκτελεστικός οικονομικός διευθυντής ελεγχόμενος αποκλειστικά από τις ακαδημαϊκές αρχές – διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των πανεπιστημίων.
· Δικαίωμα του φοιτητή για προσφυγή σε τριμελή εξεταστική επιτροπή αν πιστεύει ότι αδικήθηκε.
· Δημιουργία καλύτερων υπηρεσιών φοιτητικής μέριμνας & καθιέρωση συμβούλων σπουδών.

Προτείνουμε:
· Αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία στο 5% επί του ΑΕΠ.
· Άμεση εφαρμογή του νόμου για την αξιολόγηση στα ΑΕΙ.
· Ενιαίο αδιάσπαστο πενταετές δίπλωμα ισότιμο με Master.
· Νέα Γενική Συνέλευση Πέμπτη 6/12 και ώρα 12.30.

Η θέση μας για τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ)

Tο 2005, εκδόθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση η Κοινοτική Οδηγία 36, βάσει της οποίας, τα κράτη-μέλη θα πρέπει μέχρι τις 22 Οκτωβρίου 2007 να έχουν αναγνωρίσει τους τίτλους σπουδών όλων των ΚΕΣ (ΙΕΚ, ιδιωτικά κολέγια, κα) που βρίσκονται μέσα στην επικράτειά τους, τα οποία συνεργάζονται με πανεπιστήμια άλλων χωρών-μελών και στις οποίες χώρες είναι επισήμως αναγνωρισμένα.

Σήμερα λειτουργούν στην Ελλάδα γύρω στα 25 κολέγια που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια. Απ' αυτά τα 15 παρέχουν πτυχία ευρωπαϊκών ΑΕΙ και οι απόφοιτοί τους υπάγονται στη σχετική οδηγία και περίπου 10 αμερικανικών, με τους αποφοίτους τους να μην επωφελούνται από τις επιταγές της Ε.Ε. Τη μερίδα του λέοντος έχουν τα βρετανικά ιδρύματα (14), ενώ λειτουργεί μόνον ένα γαλλικό.

Μέχρι τη στιγμή αυτή η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει κινηθεί στην κατεύθυνση της αναγνώρισης των τίτλων σπουδών των εν λόγω ΚΕΣ. Η κοινοτική οδηγία όμως είναι σαφής, όπως και η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου πριν από μερικά χρόνια, στην γνωστή πλέον ως «υπόθεση Neri», η οποία προφανώς δημιουργεί δεδικασμένο. Σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν συμμορφωθεί –όπως και γίνεται- θα κληθεί να πληρώσει από εδώ και πέρα υψηλά πρόστιμα.

Το επίσημο επιπλέον διάστημα που θα δοθεί στην ελληνική κυβέρνηση για να εντάξει την κοινοτική οδηγία στο ελληνικό Δίκαιο είναι δύο μήνες, δηλαδή μέχρι περίπου τις 20 Δεκέμβρη. Από εκεί και πέρα, κάθε σπουδαστής των εν λόγω κολεγίων, θα μπορεί να προσφεύγει στη δικαιοσύνη, με γνωστό προφανώς αποτέλεσμα…

Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η υπόθεση αυτή αναδεικνύει για ακόμα μια φορά το πρόβλημα της λειτουργίας των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών στη χώρα μας και της επιτακτικής ανάγκης για εξεύρεση μίας ολοκληρωμένης και οριστικής λύσης.

Η Ελλάδα θα πρέπει εν τέλει να κληθεί να αποφασίσει τι επιθυμεί να πράξει με τα ΚΕΣ: να ανασταλεί η λειτουργία τους; να συνεχιστεί με τους ίδιους όρους; να μετατραπούν σε μη κρατικά πανεπιστήμια;

Το βέβαιο είναι πως δε νοείται μία χώρα σήμερα να αφήνει ένα τέτοιο πρόβλημα να διαιωνίζεται, σε βάρος μάλιστα Ελλήνων πολιτών οι οποίοι –για διάφορους λόγους- αποφάσισαν να σπουδάσουν σε ένα τέτοιο εκπαιδευτήριο. Μπορούν οι απόφοιτοι του ελληνικού λυκείου που επιθυμούν να φοιτήσουν στα ΚΕΣ να βρουν άλλη διέξοδο; Μπορούν οι σπουδαστές των ΚΕΣ να απορροφηθούν αλλού (π.χ. από τα δημόσια τριτοβάθμια ιδρύματα); Μπορούν στους ήδη αποφοίτους των ΚΕΣ να αναγνωριστούν με κάποιο τρόπο (π.χ. με συγκεκριμένες εξετάσεις) ορισμένα επαγγελματικά δικαιώματα; Μπορούν άδειες λειτουργίας να χορηγούνται μόνο σε ΚΕΣ που θα κινούνται σε συγκεκριμένο εύρος γνωστικών αντικειμένων;
Είναι η ώρα για έναν ουσιαστικό διάλογο, για την οριστική επίλυση ενός προβλήματος, που χρόνια τώρα ταλανίζει το εκπαιδευτικό μας σύστημα και που όσο αφήνεται είναι σίγουρο πως θα διογκώνεται.

Από την άλλη πλευρά όμως, αναδεικνύεται ξανά και με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, η σημασία του χρόνιου αιτήματός μας για ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα:

Τα ΚΕΣ είναι ένα σημαντικό πρόβλημα. Συντηρούνται όμως κατά πολύ μεγάλο βαθμό από την αυξημένη ζήτηση που παρουσιάζεται στη χώρα μας για πανεπιστημιακή εκπαίδευση και που εν τέλει δεν είναι δυνατόν να καλύψουν τα ήδη υπερφορτωμένα δημόσια πανεπιστήμια. Είναι γεγονός ότι τα δημόσια πανεπιστήμια αυτή τη στιγμή, όχι μόνο υποχρηματοδοτούνται, αλλά και δέχονται περίπου διπλάσιους φοιτητές ετησίως από αυτούς που τα ίδια θεωρούν ότι μπορούν να εκπαιδεύσουν.

Προφανώς λοιπόν, η ίδρυση μη κρατικών ιδρυμάτων, όχι μόνο θα μπορέσει να ανακουφίσει τα ίδια τα δημόσια ιδρύματα, αλλά θα μπορέσει να δώσει και λύση στο πρόβλημα όλων αυτών των αποφοίτων λυκείου που, είτε επειδή δεν κατάφερναν να εισαχθούν σε κάποιο δημόσιο πανεπιστήμιο, είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο, αποφάσιζαν ως τώρα να εγγραφούν σε κάποιο ΚΕΣ. Τα μη κρατικά πανεπιστήμια, θα υπάγονται προφανώς στο Υπουργείο Παιδείας, θα αξιολογούνται πλήρως και θα παράγουν αποφοίτους με συγκεκριμένα επαγγελματικά δικαιώματα στην αγορά εργασίας.

Τα ΚΕΣ μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: είτε σε αυτά που η λειτουργία τους θα τερματιστεί οριστικά, είτε σε κάποια τα οποία θα πληρούν όλες τις προϋποθέσεις (έπειτα από αυστηρότατη αξιολόγηση της υλικοτεχνικής υποδομής, του προγράμματος σπουδών, αλλά και της κατάρτισης του εκπαιδευτικού προσωπικού τους) ώστε να μετατραπούν πλέον σε μη κρατικά τριτοβάθμια ιδρύματα. Είναι βέβαιο πως ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού, θα επιθυμεί να συνεργαστεί με κάποιο παράρτημά του στη χώρα μας, μόνο αν και αυτό πληροί τις προϋποθέσεις ώστε να λειτουργεί ως μέλος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας μας και όχι ως επιχείρηση υπαγόμενη στο Υπουργείο Ανάπτυξης. (αυτό προφανώς δεν μπορεί να συμβεί αυτή τη στιγμή επειδή το Σύνταγμα της Ελλάδας, μέσα από το άρθρο 16, δεν επιτρέπει τη λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν την υπερψήφιση με την ειδική πλειοψηφία των 180 βουλευτών της αναθεώρησης του άρθρου 16 στην τωρινή Βουλή)

Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχει περιέλθει σε αδιέξοδο: Αφενός θα πρέπει άμεσα να δώσει λύση στο θέμα των ΚΕΣ, αφετέρου δείχνει αδύναμη να αντιμετωπίσει την αυξημένη ζήτηση για μεταλυκειακή εκπαίδευση με το υπάρχον δημόσιο πανεπιστήμιο. Επιπρόσθετα, η ελληνική νομοθεσία δεν δίνει τη δυνατότητα σε κάποιο ξένο πανεπιστήμιο να αναπτύξει συνεργασία με ένα άλλο (franchising) εντός της ελληνικής επικράτειας, το οποίο όμως θα αναγνωρίζεται και εδώ ως τριτοβάθμιο εκπαιδευτικό σύστημα.

Η ανάγκη άμεσης αναθεώρησης του άρθρου 16 και η δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων στη χώρα μας δείχνει πλέον πιο πιεστική από ποτέ. Έχουμε την επιλογή είτε να στείλουμε το πρόβλημα αυτό στην επόμενη αναθεωρητική Βουλή σε 10 χρόνια από τώρα, πληρώνοντας παράλληλα σαν Έλληνες πολίτες υψηλότατα πρόστιμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε να αναλάβουμε όλοι οι φορείς της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά και ολόκληρου του πολιτικού συστήματος τις ευθύνες μας και να αγωνιστούμε για την αναθεώρηση του άρθρου 16 και την οριστική απαλλαγή από τη μάστιγα των ΚΕΣ, αφήνοντας έξω τις όποιες μικροκομματικές σκοπιμότητες.

Επί της συγκεκριμένης οδηγίας, όπως και το 2003 στην περίπτωση της τροπολογίας του κ.Χατζηδάκη, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ οφείλει να επαναλάβει την ολοκληρωτική εναντίωσή της σε οποιαδήποτε προσπάθεια αναγνώρισης τίτλων σπουδών που παρέχονται από ιδρύματα τα οποία δεν υπάγονται στο Υπουργείο Παιδείας, δεν ελέγχονται και δεν αξιολογούνται. Θεωρούμε πως όσο δεν υπάρχει η συνταγματική δυνατότητα και ένα νομικό πλαίσιο που να επιτρέπει τη λειτουργία τριτοβάθμιων ιδρυμάτων υπό την αυστηρή εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας, δεν είναι δυνατόν να αναγνωρίζονται στη χώρα μας άλλοι τίτλοι σπουδών εκτός από αυτούς που χορηγούν τα δημόσια πανεπιστήμια. Για τους τίτλους πανεπιστημίων χωρών του εξωτερικού, υπάρχουν νομοθετημένες διαδικασίες αναγνώρισης και ισοτίμισης (ΔΟΑΤΑΠ), μόνο εφόσον αυτοί αποκτηθούν ύστερα από φοίτηση στο πανεπιστήμιο αυτό, στη χώρα που είναι αναγνωρισμένο και όχι σε κάποιο παράρτημα του.

Καλούμε όλους τους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας να συμμετάσχουν σε έναν ανοιχτό διάλογο με θέμα τη Συνταγματική αναθεώρηση και το μέλλον των ΚΕΣ. Καλούμε κάθε προοδευτικό κομμάτι της κοινωνίας και του Κοινοβουλίου να πιέσει, στο βαθμό που του αναλογεί, για την αναθεώρηση του άρθρου 16 και την οριστική επίλυση του προβλήματος.

Ύστερα από τις τελευταίες εξελίξεις και τις δηλώσεις του πρωθυπουργού κ. Καραμανλή, από το βήμα της Βουλής, όπου εξέφρασε την πρόθεση της κυβέρνησης για την –υπό όρους- αναγνώριση των ΚΕΣ, ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ θέλουμε να τονίσουμε τα εξής.

Η αναφορά του ίδιου του πρωθυπουργού στα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, αναδεικνύει τα έντονα αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει ένα μεγάλο μέρος της νέας γενιάς. Η δέσμευσή του για αυστηρή αξιολόγηση αυτών των ιδρυμάτων καθώς επίσης και η διερεύνηση της επαγγελματικής κατοχύρωσης των πτυχίων αυτών από τις χώρες προέλευσης των συνεργαζόμενων ξένων πανεπιστημίων (συνήθως βρετανικών), μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους. Εξάλλου αποτελεί πάγια θέση της παράταξής μας εδώ και αρκετά χρόνια, ώστε να δοθεί διέξοδος στην ομηρία 25000 νέων που αυτή τη στιγμή λαμβάνουν «πτυχία» αμφιβόλου ποιότητας.

Ξεκάθαρα εκφράζουμε την πλήρη αντίθεσή μας σε μία «εν λευκώ» αναγνώριση των τίτλων σπουδών που χορηγούν τα ΚΕΣ. Παράλληλα διατυπώνουμε και τους προβληματισμούς μας σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο τα συγκεκριμένα εκπαιδευτήρια θα υπαχθούν στο Υπουργείο Παιδείας, τον τρόπο εισαγωγής σε αυτά αλλά και τη σύνθεση της αρχής αξιολόγησης και τα κριτήρια που αυτή θα θέσει. Ως γνωστό, η αξιολόγηση εφαρμόζεται με βραδύς ρυθμούς στα δημόσια πανεπιστήμια, και ως εκ τούτου εκφράζουμε την αμφιβολία μας για το αν η οποιαδήποτε αρχή, θα έχει συγκριτικά κριτήρια και αποτελέσματα με τα ήδη υπάρχοντα και αναγνωρισμένα δημόσια πανεπιστήμια.

Τέλος, παρατηρώντας το γενικότερο κλίμα αβεβαιότητας γύρω από τα ΚΕΣ, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ θέλει να εκφράσει τη δυσαρέσκειά της για την έλλειψη πολιτικής βούλησης από τα κόμματα της αντιπολίτευσης για την αναθεώρηση του άρθρου 16, γεγονός που μας καθιστά δέσμιους των εξελίξεων και των ευρωπαϊκών οδηγιών. Θεωρούμε πως αν υπάρχει νομική διέξοδος για την ένταξη των ΚΕΣ στην εποπτεία του ΥΠΕΠΘ, εθελοτυφλούμε πλέον ως κοινωνία όταν διαφωνούμε με τη συνταγματική αναθεώρηση, η οποία θα επιτρέψει την ίδρυση ιδρυμάτων αναγνωρισμένων, με πραγματικά αξιοκρατικά κριτήρια.