Ανακοινώθηκε το πρόγραμμα της εξεταστικής του χειμερινού εξαμήνου.
Περισσότερα στο http://dap.ntua.gr/el
Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2007
Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2007
Γενική Συνέλευση: 'Οργανο του Φ.Σ. ή αυτοσκοπός;
Τα γεγονότα
Την τελευταία βδομάδα γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς προσπάθειας από ορισμένους να απαξιώσουν όργανα και διαδικασίες του φοιτητικού μας συλλόγου μόνο και μόνο για να κερδίσουν μικροπολιτικά οφέλη.
Συγκεκριμένα, ήδη από την Πέμπτη 6/12 μέλη της ΑΝ.Α.Φ.Η μας ζήτησαν να υπογράψουμε απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου σχετικά με τη διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης την Τρίτη 11/12. Θέματα συζήτησης θα ήταν το ασφαλιστικό και η συμμετοχή στην πορεία της Τετάρτης 12/12 καθώς και τρέχοντα εκπαιδευτικά θέματα.
Στο αίτημα αυτό απαντήσαμε αρνητικά καθώς θεωρούμε πως ήδη ο η συζήτηση και για τα δύο θέματα ήταν εμπεριστατωμένη στην προηγούμενη Γενική Συνέλευση της 28/11 και ο Σύλλογος έλαβε κάποιες αποφάσεις. Συγκεκριμένα, στο θέμα του Ασφαλιστικού, διακρίναμε μία σύμπνοια από όλες ανεξαιρέτως της παρατάξεις για την αντίθεση σε οποιαδήποτε προσπάθεια ενοποίησης του ΤΣΜΕΔΕ με μη υγιή ταμεία. Ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ μάλιστα μοιράσαμε και ενημερωτικό κείμενο σχετικά με το Ασφαλιστικό και τις θέσεις μας σχετικά με όσα έχουν ειπωθεί επί του θέματος ως τώρα. Όσον αφορά τα εκπαιδευτικά θέματα, δεν θεωρούμε πως μέσα σε αυτές τις δύο εβδομάδες υπήρξε κάποια τόσο ουσιώδης αλλαγή, ώστε να απαιτείται νέα Γενική Συνέλευση για να συζητηθεί. Θεωρήσαμε λοιπόν πως εφόσον δεν υπάρχει κάποια νέα εξέλιξη στα θέματα αυτά, δεν υφίσταται λόγος νέας Γενικής Συνέλευσης και επιπλέον απώλειας διδακτικών ωρών στο ήδη βεβαρυμμένο χειμερινό εξάμηνο. Εξάλλου, οι συνεχείς Γενικές Συνελεύσεις, όπως ήδη έχει φανεί, έχουν επίπτωση στη μαζικότητα της διαδικασίας. Για τη συμμετοχή στην πορεία, τονίσαμε πως μπορεί να ανασταλεί η εκπαιδευτική διαδικασία τις ώρες της πορείας με απόφαση Διοικητικού Συμβουλίου για να συμμετάσχει ο Σύλλογος.
Αργότερα, πληροφορηθήκαμε πως και η παράταξη της ΠΑΣΠ δεν υπέγραψε την απόφαση, οπότε αυτή δεν συγκέντρωνε την απαιτούμενη πλειοψηφία. Κληθήκαμε λοιπόν, εκβιαστικά και χωρίς να λαμβάνονται υπ’όψιν οι εκπαιδευτικές υποχρεώσεις των εκπροσώπων της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ σε Ανοιχτό Διοικητικό Συμβούλιο την επόμενη μέρα.
Εκεί αφού μέλη των ΑΝ.Α.Φ.Η κατηγόρησαν τους εκπροσώπους μας γιατί δεν μπορούσαν να παραστούν ακριβώς τη συγκεκριμένη ώρα που όρισαν μόνοι τους (το έγκλημά τους ήταν πως είχαν εργαστήριο!), επιδόθηκαν σε φραστική επίθεση εναντίον όσων δεν είχαν τη «φρόνηση» να υπογράψουν την προκατασκευασμένη απόφαση. Εμείς εκφράσαμε για μία ακόμα φορά τη θέση μας ενώ η διαδικασία τερματίστηκε μέσα σε συνθήματα και φωνές χωρίς ουσιώδη συζήτηση.
Οι συνάδελφοι επιδόθηκαν λοιπόν σε συλλογή υπογραφών για τη σύγκληση Γενικής Συνέλευσης αγνοώντας παντελώς τους όρους του καταστατικού που αναφέρει πως απαιτείται συγκεκριμένο ποσοστό των φοιτητών που ψήφισαν στις προηγούμενες φοιτητικές εκλογές. Ακούσαμε δε και διάφορες διαδόσεις για τον αριθμό των υπογραφών οι οποίες αυξάνονταν κατά βούληση και πληροφορηθήκαμε κάποια στιγμή ότι μαζεύτηκαν 800 (!) υπογραφές (όταν στις φοιτητικές εκλογές ψηφίζουν περί τους 1000 φοιτητές και οι μαζικότερες Γενικές Συνελεύσεις έχουν συμμετοχή γύρω στα 500 άτομα).
Τέλος, από όσο ενημερωθήκαμε, «παραλήφθηκε» και ο έλεγχος και η έγκριση των υπογραφών από το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου και σφραγίστηκε (!) απόφαση για τη γνησιότητα τους και τη διεξαγωγή Συνέλευσης.
Η θέση μας
Μπροστά σε τέτοια σωρεία παρατυπιών όσον αφορά τη σύγκληση της Γενικής Συνέλευσης, τη στιγμή που ο Σύλλογος έχει ήδη τοποθετηθεί πάνω σε όλα τα τρέχοντα θέματα, διακρίνουμε την αμηχανία των συναδέλφων και την προσπάθεια τους να ανάγουν τη Συνέλευση από όργανο του Συλλόγου σε αυτοσκοπό. Πως αλλιώς να εξηγήσουμε την εμμονή τους στη σύγκλησή της, όταν δεν υπάρχει ουσιαστικά τίποτα νεότερο να συζητηθεί; Όπως άλλωστε μας είπαν και οι ίδιοι, «Συνέλευση θα γίνει είτε το θέλετε, είτε όχι». Μαθήματα «δημοκρατίας» λοιπόν από τους συναδέλφους, οι οποίοι κατά τα άλλα κόπτονται για τη Γενική Συνέλευση και τη μαζικότητα της.
Η Συνέλευση είναι όργανο του Συλλόγου και επιτελεί συγκεκριμένο ρόλο στο πλαίσιο του. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να την καπηλεύεται και να τη χειραγωγεί για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του. Το ίδιο ισχύει και με το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου, το οποίο προκύπτει από τη μαζικότερη διαδικασία του Συλλόγου μας, τις φοιτητικές εκλογές και έχει συγκεκριμένες αρμοδιότητες.
Ειδικά για το θέμα του Διοικητικού Συμβουλίου, επειδή επιχειρήθηκε συντονισμένα και από πολλές πλευρές να απαξιωθεί ο ρόλος του, υπενθυμίζουμε πως δεν έχουν κανένα δικαίωμα να κατηγορούν τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ για προσκόλληση σε «γραφειοκρατικές» διαδικασίες, τη στιγμή που κάποιοι έχουν επί χρόνια τη σφραγίδα του Συλλόγου και την χρησιμοποιούν πραξικοπηματικά, σφραγίζοντας κατά βούληση αποφάσεις. Έχουν φτάσει ακόμα και στο σημείο να «λογοκρίνουν» την εκπροσώπηση των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης και ωμά να αρνούνται σε όλο το Σύλλογο το δικαίωμα να εκφράσει ισότιμα τις θέσεις του απέναντι στα μέλη ΔΕΠ. Ποιοι είναι λοιπόν γραφειοκράτες φαίνεται από τις πράξεις του καθενός.
Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ παραμένει πάντα προσκολλημένη στην ουσία των ζητημάτων και προσπαθεί να τα επιλύσει προς όφελος των φοιτητών. Γνώμονας μας είναι η πρόοδος του ελληνικού πανεπιστημίου και η σωστή εκπροσώπηση των φοιτητών. Σαν δημοκρατική φοιτητική παράταξη σέβεται όλα ανεξαιρέτως τα όργανα και τις διαδικασίες του Συλλόγου και συμμετέχει σε αυτές εκφράζοντας τις θέσεις της, χωρίς να κάνει συμφεροντολογικές διακρίσεις και κατηγοριοποιήσεις οργάνων («γραφειοκρατικά» και «μη γραφειοκρατικά») ανάλογα με τη συγκυρία.
Λογικές αυτού του τύπου δεν μπορούν παρά να μας είναι ξένες και πιστεύουμε πως πρέπει να καταδικαστούν από όλο το Σύλλογο.
Την τελευταία βδομάδα γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς προσπάθειας από ορισμένους να απαξιώσουν όργανα και διαδικασίες του φοιτητικού μας συλλόγου μόνο και μόνο για να κερδίσουν μικροπολιτικά οφέλη.
Συγκεκριμένα, ήδη από την Πέμπτη 6/12 μέλη της ΑΝ.Α.Φ.Η μας ζήτησαν να υπογράψουμε απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου σχετικά με τη διεξαγωγή Γενικής Συνέλευσης την Τρίτη 11/12. Θέματα συζήτησης θα ήταν το ασφαλιστικό και η συμμετοχή στην πορεία της Τετάρτης 12/12 καθώς και τρέχοντα εκπαιδευτικά θέματα.
Στο αίτημα αυτό απαντήσαμε αρνητικά καθώς θεωρούμε πως ήδη ο η συζήτηση και για τα δύο θέματα ήταν εμπεριστατωμένη στην προηγούμενη Γενική Συνέλευση της 28/11 και ο Σύλλογος έλαβε κάποιες αποφάσεις. Συγκεκριμένα, στο θέμα του Ασφαλιστικού, διακρίναμε μία σύμπνοια από όλες ανεξαιρέτως της παρατάξεις για την αντίθεση σε οποιαδήποτε προσπάθεια ενοποίησης του ΤΣΜΕΔΕ με μη υγιή ταμεία. Ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ μάλιστα μοιράσαμε και ενημερωτικό κείμενο σχετικά με το Ασφαλιστικό και τις θέσεις μας σχετικά με όσα έχουν ειπωθεί επί του θέματος ως τώρα. Όσον αφορά τα εκπαιδευτικά θέματα, δεν θεωρούμε πως μέσα σε αυτές τις δύο εβδομάδες υπήρξε κάποια τόσο ουσιώδης αλλαγή, ώστε να απαιτείται νέα Γενική Συνέλευση για να συζητηθεί. Θεωρήσαμε λοιπόν πως εφόσον δεν υπάρχει κάποια νέα εξέλιξη στα θέματα αυτά, δεν υφίσταται λόγος νέας Γενικής Συνέλευσης και επιπλέον απώλειας διδακτικών ωρών στο ήδη βεβαρυμμένο χειμερινό εξάμηνο. Εξάλλου, οι συνεχείς Γενικές Συνελεύσεις, όπως ήδη έχει φανεί, έχουν επίπτωση στη μαζικότητα της διαδικασίας. Για τη συμμετοχή στην πορεία, τονίσαμε πως μπορεί να ανασταλεί η εκπαιδευτική διαδικασία τις ώρες της πορείας με απόφαση Διοικητικού Συμβουλίου για να συμμετάσχει ο Σύλλογος.
Αργότερα, πληροφορηθήκαμε πως και η παράταξη της ΠΑΣΠ δεν υπέγραψε την απόφαση, οπότε αυτή δεν συγκέντρωνε την απαιτούμενη πλειοψηφία. Κληθήκαμε λοιπόν, εκβιαστικά και χωρίς να λαμβάνονται υπ’όψιν οι εκπαιδευτικές υποχρεώσεις των εκπροσώπων της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ σε Ανοιχτό Διοικητικό Συμβούλιο την επόμενη μέρα.
Εκεί αφού μέλη των ΑΝ.Α.Φ.Η κατηγόρησαν τους εκπροσώπους μας γιατί δεν μπορούσαν να παραστούν ακριβώς τη συγκεκριμένη ώρα που όρισαν μόνοι τους (το έγκλημά τους ήταν πως είχαν εργαστήριο!), επιδόθηκαν σε φραστική επίθεση εναντίον όσων δεν είχαν τη «φρόνηση» να υπογράψουν την προκατασκευασμένη απόφαση. Εμείς εκφράσαμε για μία ακόμα φορά τη θέση μας ενώ η διαδικασία τερματίστηκε μέσα σε συνθήματα και φωνές χωρίς ουσιώδη συζήτηση.
Οι συνάδελφοι επιδόθηκαν λοιπόν σε συλλογή υπογραφών για τη σύγκληση Γενικής Συνέλευσης αγνοώντας παντελώς τους όρους του καταστατικού που αναφέρει πως απαιτείται συγκεκριμένο ποσοστό των φοιτητών που ψήφισαν στις προηγούμενες φοιτητικές εκλογές. Ακούσαμε δε και διάφορες διαδόσεις για τον αριθμό των υπογραφών οι οποίες αυξάνονταν κατά βούληση και πληροφορηθήκαμε κάποια στιγμή ότι μαζεύτηκαν 800 (!) υπογραφές (όταν στις φοιτητικές εκλογές ψηφίζουν περί τους 1000 φοιτητές και οι μαζικότερες Γενικές Συνελεύσεις έχουν συμμετοχή γύρω στα 500 άτομα).
Τέλος, από όσο ενημερωθήκαμε, «παραλήφθηκε» και ο έλεγχος και η έγκριση των υπογραφών από το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου και σφραγίστηκε (!) απόφαση για τη γνησιότητα τους και τη διεξαγωγή Συνέλευσης.
Η θέση μας
Μπροστά σε τέτοια σωρεία παρατυπιών όσον αφορά τη σύγκληση της Γενικής Συνέλευσης, τη στιγμή που ο Σύλλογος έχει ήδη τοποθετηθεί πάνω σε όλα τα τρέχοντα θέματα, διακρίνουμε την αμηχανία των συναδέλφων και την προσπάθεια τους να ανάγουν τη Συνέλευση από όργανο του Συλλόγου σε αυτοσκοπό. Πως αλλιώς να εξηγήσουμε την εμμονή τους στη σύγκλησή της, όταν δεν υπάρχει ουσιαστικά τίποτα νεότερο να συζητηθεί; Όπως άλλωστε μας είπαν και οι ίδιοι, «Συνέλευση θα γίνει είτε το θέλετε, είτε όχι». Μαθήματα «δημοκρατίας» λοιπόν από τους συναδέλφους, οι οποίοι κατά τα άλλα κόπτονται για τη Γενική Συνέλευση και τη μαζικότητα της.
Η Συνέλευση είναι όργανο του Συλλόγου και επιτελεί συγκεκριμένο ρόλο στο πλαίσιο του. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να την καπηλεύεται και να τη χειραγωγεί για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του. Το ίδιο ισχύει και με το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου, το οποίο προκύπτει από τη μαζικότερη διαδικασία του Συλλόγου μας, τις φοιτητικές εκλογές και έχει συγκεκριμένες αρμοδιότητες.
Ειδικά για το θέμα του Διοικητικού Συμβουλίου, επειδή επιχειρήθηκε συντονισμένα και από πολλές πλευρές να απαξιωθεί ο ρόλος του, υπενθυμίζουμε πως δεν έχουν κανένα δικαίωμα να κατηγορούν τη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ για προσκόλληση σε «γραφειοκρατικές» διαδικασίες, τη στιγμή που κάποιοι έχουν επί χρόνια τη σφραγίδα του Συλλόγου και την χρησιμοποιούν πραξικοπηματικά, σφραγίζοντας κατά βούληση αποφάσεις. Έχουν φτάσει ακόμα και στο σημείο να «λογοκρίνουν» την εκπροσώπηση των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης και ωμά να αρνούνται σε όλο το Σύλλογο το δικαίωμα να εκφράσει ισότιμα τις θέσεις του απέναντι στα μέλη ΔΕΠ. Ποιοι είναι λοιπόν γραφειοκράτες φαίνεται από τις πράξεις του καθενός.
Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ παραμένει πάντα προσκολλημένη στην ουσία των ζητημάτων και προσπαθεί να τα επιλύσει προς όφελος των φοιτητών. Γνώμονας μας είναι η πρόοδος του ελληνικού πανεπιστημίου και η σωστή εκπροσώπηση των φοιτητών. Σαν δημοκρατική φοιτητική παράταξη σέβεται όλα ανεξαιρέτως τα όργανα και τις διαδικασίες του Συλλόγου και συμμετέχει σε αυτές εκφράζοντας τις θέσεις της, χωρίς να κάνει συμφεροντολογικές διακρίσεις και κατηγοριοποιήσεις οργάνων («γραφειοκρατικά» και «μη γραφειοκρατικά») ανάλογα με τη συγκυρία.
Λογικές αυτού του τύπου δεν μπορούν παρά να μας είναι ξένες και πιστεύουμε πως πρέπει να καταδικαστούν από όλο το Σύλλογο.
Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2007
Βίλα Ζωγράφου
Στον παρακείμενο στην Πολυτεχνειούπολη Δήμο Ζωγράφου, πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το ζήτημα της «Βίλας Ζωγράφου». Η «Βίλα Ζωγράφου» αποτελεί ένα εκτεταμένο κτήμα επί της οδού Γ.Ζωγράφου στο οποίο υπάρχουν δύο κτίρια, τα οποία έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα. Αποτελεί απομεινάρι της κτηματικής περιουσίας των πρώτων οικιστών της περιοχής, η οποία τμηματικά δωρήθηκε ή πωλήθηκε στο Δήμο. Το συγκεκριμένο κτήμα είναι η τελευταία ελεύθερη έκταση στο Δήμο Ζωγράφου, που αποτελεί έναν από τους πιο πυκνοκατοικημένους Δήμους της Αθήνας με ελάχιστους χώρους πρασίνου.
Επανειλημμένα έχει επιχειρηθεί η απαλλοτρίωση του χώρου για να γίνει κοινόχρηστος χώρος πρασίνου, χωρίς όμως τελικό αποτέλεσμα. Τον τελευταίο καιρό ο Δήμος κατέληξε σε κάποιας μορφής συμφωνίας για συγκυριότητα του οικοπέδου με την οικογένεια Ζωγράφου και παράλληλη ανέγερση οικοδομής εμπορικής χρήσης σε ακάλυπτο χώρο του.
Με βάση επίκαιρη ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή (4199/12-2-07) και σχετική απάντηση (13375/6-3-07) του αρμόδιου υπουργού, προκύπτει πως οι ιδιοκτήτες της έκτασης επεδίωξαν την έκδοση οικοδομικών αδειών για ανέγερση 8 πολυωρόφων οικοδομών, εμβαδού 34.000 τ.μ. Ο Δήμος κήρυξε την έκταση χώρο πρασίνου, όμως οι ιδιοκτήτες έχουν προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και η απόφαση αναμένεται. Η εισήγηση όμως του αρμόδιου εισηγητή είναι αρνητική για το Δήμο. Σύμφωνα με τα λεγόμενα της Δημοτικής Αρχής, εφόσον δεν κατέστη δυνατή η λύση της απαλλοτρίωσης, επιχειρήθηκε απευθείας αγορά του οικοπέδου. Με δανεισμό εξασφαλίστηκαν τα μισά χρήματα που αναλογούν στην αξία του ακινήτου (39.765.700,00 €. – Σώμα Ορκωτών Εκτιμητών) και συμφωνήθηκε η εξ αδιαιρέτου συγκυριότητα με την οικογένεια Ζωγράφου. Παράλληλα, η οικογένεια αποκτά το δικαίωμα ανέγερσης οικοδομής εμπορικής χρήσης σε μέρος του οικοπέδου, η οποία λόγω υψομετρικής διαφοράς θα έχει διώροφη πρόσοψη στο δρόμο αλλά θα είναι υπόγεια στο χώρο του οικοπέδου (κάτω από το επίπεδο της βίλας δηλαδή). Ο Δήμος διατηρεί την αξιοποίηση της επιφάνειας της ταράτσας του ακινήτου την οποία θα μετατρέψει σε πάρκο και θα συνενώσει σε ενιαίο χώρο μαζί με τη βίλα και παρακείμενη δημοτική έκταση πρασίνου. Έτσι δημιουργείται πάρκο 40 στρεμμάτων συνολικά.
Ως φοιτητές – μελλοντικοί μηχανικοί, δεν μπορούμε να μείνουμε αδιάφοροι στα τεκταινόμενα που αφορούν το φυσικό περιβάλλον και ειδικά τους χώρους πρασίνου σε μία πόλη με τόσο πυκνή δόμηση όπως ο Δήμος Ζωγράφου. Θεωρούμε πως το σχέδιο της Δημοτικής Αρχής στηρίζεται σε λογικά επιχειρήματα, καθώς αναιρεί έμπρακτα τα σχέδια των ιδιοκτητών για οικοδόμηση στο οικόπεδο και με ρεαλισμό προχωρά στη δημιουργία χώρου πρασίνου. Ωστόσο, εκφράζουμε τις επιφυλάξεις μας για την χρήση του μέρους του οικοπέδου που συζητείται να οικοδομηθεί, καθώς θεωρούμε πως η παρουσία εμπορικού κέντρου στην καρδιά μιας τόσο πυκνοκατοικημένης πόλης με έντονο πρόβλημα ρύπων και κυκλοφοριακής συμφόρησης, μπορεί να έχει επιπτώσεις στην ποιότητα της καθημερινής ζωής των κατοίκων, πολλοί εκ των οποίων είναι φοιτητές στις παρακείμενες Σχολές. Εξάλλου εκκρεμούν δικαστικές προσφυγές εναντίον της απόφασης και προεδρικό διάταγμα για τον καθορισμό του πολεοδομικού καθεστώτος του οικοδομικού αυτού τετραγώνου. Εκκρεμεί επίσης και η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της αρχικής προσφυγής του Δήμου.
Για όλους αυτούς τους λόγους ζητάμε να επανεξεταστεί το θέμα στην κατεύθυνση είτε της απαλλοτρίωσης του χώρου είτε στην εύρεση μιας πιο ήπιας μορφής εμπορικής εκμετάλλευσης από την πλευρά των ιδιοκτητών, έτσι ώστε να δημιουργηθεί χώρος πρασίνου και να μη θιγεί ο ήδη βεβαρυμμένος αυτός δήμος. Επίσης, αυτονόητο θεωρούμε το σεβασμό στα δύο διατηρητέα κτήρια που υπάρχουν στο χώρο, όπως ήδη προβλέπεται. Σε κάθε περίπτωση παρακολουθούμε το θέμα από πολύ κοντά, και σε τυχόν αρνητική εξέλιξη του, θα παρέμβουμε εκ νέου.
«Δημοκρατικές Διαδικασίες…»
Επεισόδιο 1
Μία από τις σημαντικότερες καινοτομίες του νέου νόμου-πλαισίου (νόμος 3549/2007) αφορά τον τρόπο εκλογής των πρυτανικών αρχών των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Συγκεκριμένα, ενώ μέχρι τώρα η εκλογή γινόταν από εκλεκτορικό σώμα στο οποίο οι φοιτητές αντιπροσωπευόταν μέσω των φοιτητικών παρατάξεων – κάθε φοιτητική παράταξη είχε αριθμό εκλεκτόρων ανάλογο του ποσοστού της στις φοιτητικές εκλογές – ο νέος νόμος-πλαίσιο ορίζει πως το εκλεκτορικό σώμα αποτελείται από το σύνολο των μελών ΔΕΠ, των προπτυχιακών και των μεταπτυχιακών φοιτητών καθώς και του ερευνητικού, τεχνικού και διοικητικού προσωπικού του ιδρύματος (Κεφάλαιο Γ/Άρθρο 8).
Ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ θεωρούμε την άμεση συμμετοχή όλων των προπτυχιακών φοιτητών στη διαδικασία ουσιαστική για τη βελτίωση της ποιότητας της δημοκρατίας σε επίπεδο ακαδημαϊκής κοινότητας. Η μόνη ένσταση που είχαμε προβάλει κατά την περίοδο του διαλόγου για τη διαμόρφωση του νόμου ήταν πως η διαδικασία αυτή είναι οργανωτικά δύσκολη και τα πιο πολλά ΑΕΙ δεν μπορούν να την υποστηρίξουν. Ωστόσο κάποιοι δεν έχουν την ίδια γνώμη….
Στις 4/12, το Πάντειο Πανεπιστήμιο διοργάνωσε εκλογική διαδικασία με βάση το νέο νόμο πλαίσιο για την πλήρωση θέσεως αντιπρύτανη στο ίδρυμα. Εκδόθηκε μάλιστα σχετική ανακοίνωση σχετικά με τους χώρους που θα διεξαγόταν οι εκλογές για κάθε μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας. Και ενώ φαινόταν πως η ενδοπανεπιστημιακή δημοκρατία θα θριάμβευε, μέλη των λεγόμενων «προοδευτικών» και «δημοκρατικών» δυνάμεων αρχικά εμπόδισαν την προσέλευση των φοιτητών στους χώρους ψηφοφορίας. Στη συνέχεια, σε μία προσπάθεια αναστολής της εφαρμογής του νόμου-πλαισίου(;), μέλη της Ε.Α.Α.Κ εισέβαλαν στις αίθουσες ψηφοφορίες και κατέστρεψαν τις κάλπες.
Η εν λόγω ενέργεια μας άφησε έκπληκτους, καθώς δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πως κάποιοι, που κατά τα άλλα τόσο κόπτονται για τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, εμποδίζουν τους φοιτητές να ασκήσουν το δικαίωμα της συμμετοχής στην εκλογή των πρυτανικών αρχών. Άραγε δεν είναι αντιδημοκρατική πρακτική να εμποδίζεις την εφαρμογή μιας διάταξης που επιτρέπει στους φοιτητές να συμμετέχουν άμεσα στην εκλογή των διοικητικών αρχών του πανεπιστημίου; Μήπως κάποιοι φοβούνται την ελεύθερη έκφραση της βούλησης των φοιτητών; Μήπως δεν αποτελεί παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου, η απαγόρευση στην ελεύθερη έκφραση και στη διεξαγωγή των εκλογών;
Θεωρούμε πως τέτοιου είδους ενέργειες δεν έχουν θέση μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο. Η συμμετοχή του συνόλου του φοιτητικού σώματος στις πρυτανικές εκλογές, αποτελεί δικαίωμα των φοιτητών, και δεν μπορεί να τους αφαιρεθεί από καμία μειοψηφία, καίγοντας κάλπες και απαγορεύοντας την προσέλευση στις εκλογές.
Επεισόδιο 2
Το θέατρο του παραλόγου δε σταμάτησε όμως εδώ… Ακριβώς την επόμενη μέρα, 5/12, το γνωστό έργο επαναλήφθηκε, αυτή τη φορά στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ).
Συγκεκριμένα, ενώ η γενική Συνέλευση Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης θα λάμβανε απόφαση για την εφαρμογή του νόμου για την Αξιολόγηση, μέλη της Ε.Α.Α.Κ προπηλάκισαν τα μέλη του σώματος και κράτησαν φοιτητές και καθηγητές - μέλη του σώματος ομήρους, απαιτώντας να καταψηφιστεί το συγκεκριμένο θέμα.
Αξιοσημείωτο είναι πως τα υπόλοιπα μέλη της συνέλευσης δεν αντέδρασαν σε αυτή την απροκάλυπτα αντιδημοκρατική πράξη, ούτε την καταδίκασαν.
Διερωτόμαστε λοιπόν, ποιος φοβάται την αξιολόγηση; Και με ποιο δικαίωμα κάποιοι διαταράσσουν τη λειτουργία των οργάνων συνδιοίκησης του πανεπιστημίου; Δεν είναι άραγε αντιδημοκρατική η πραξικοπηματική ομηρία του οργάνου από μειοψηφίες διαφωνούντων, μόνο και μόνο γιατί δεν τους συμφέρει ή φοβούνται την απόφαση της πλειοψηφίας;
Τέτοιες πρακτικές οδηγούν το πανεπιστήμιο σε τέλμα, αποδυναμώνουν το θεσμό της συνδιοίκησης και πλήττουν την ενδοπανεπιστημιακή δημοκρατία. Απέναντι στη λογική της άρνησης και στην έλλειψη πολιτικού πολιτισμού, αντιτάσσουμε τις προτάσεις μας και την διάθεση μας για δημιουργία. Με αίσθημα ευθύνης αγωνιζόμαστε για την αναβάθμιση της συνδιοίκησης και για τα αυτονόητα δικαιώματα όλων των φοιτητών. Πιστεύουμε πως η καθολική ψηφοφορία στις πρυτανικές εκλογές και η αξιολόγηση με ακαδημαϊκά κριτήρια, αποτελούν φοιτητικά κεκτημμένα και ως τέτοια τα υπερασπιζόμαστε.
Με αίσθημα ευθύνης αγωνιζόμαστε για αυτά που μας αξίζουν!
Το ελληνικό πανεπιστήμιο γυρίζει σελίδα!
Μία από τις σημαντικότερες καινοτομίες του νέου νόμου-πλαισίου (νόμος 3549/2007) αφορά τον τρόπο εκλογής των πρυτανικών αρχών των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Συγκεκριμένα, ενώ μέχρι τώρα η εκλογή γινόταν από εκλεκτορικό σώμα στο οποίο οι φοιτητές αντιπροσωπευόταν μέσω των φοιτητικών παρατάξεων – κάθε φοιτητική παράταξη είχε αριθμό εκλεκτόρων ανάλογο του ποσοστού της στις φοιτητικές εκλογές – ο νέος νόμος-πλαίσιο ορίζει πως το εκλεκτορικό σώμα αποτελείται από το σύνολο των μελών ΔΕΠ, των προπτυχιακών και των μεταπτυχιακών φοιτητών καθώς και του ερευνητικού, τεχνικού και διοικητικού προσωπικού του ιδρύματος (Κεφάλαιο Γ/Άρθρο 8).
Ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ θεωρούμε την άμεση συμμετοχή όλων των προπτυχιακών φοιτητών στη διαδικασία ουσιαστική για τη βελτίωση της ποιότητας της δημοκρατίας σε επίπεδο ακαδημαϊκής κοινότητας. Η μόνη ένσταση που είχαμε προβάλει κατά την περίοδο του διαλόγου για τη διαμόρφωση του νόμου ήταν πως η διαδικασία αυτή είναι οργανωτικά δύσκολη και τα πιο πολλά ΑΕΙ δεν μπορούν να την υποστηρίξουν. Ωστόσο κάποιοι δεν έχουν την ίδια γνώμη….
Στις 4/12, το Πάντειο Πανεπιστήμιο διοργάνωσε εκλογική διαδικασία με βάση το νέο νόμο πλαίσιο για την πλήρωση θέσεως αντιπρύτανη στο ίδρυμα. Εκδόθηκε μάλιστα σχετική ανακοίνωση σχετικά με τους χώρους που θα διεξαγόταν οι εκλογές για κάθε μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας. Και ενώ φαινόταν πως η ενδοπανεπιστημιακή δημοκρατία θα θριάμβευε, μέλη των λεγόμενων «προοδευτικών» και «δημοκρατικών» δυνάμεων αρχικά εμπόδισαν την προσέλευση των φοιτητών στους χώρους ψηφοφορίας. Στη συνέχεια, σε μία προσπάθεια αναστολής της εφαρμογής του νόμου-πλαισίου(;), μέλη της Ε.Α.Α.Κ εισέβαλαν στις αίθουσες ψηφοφορίες και κατέστρεψαν τις κάλπες.
Η εν λόγω ενέργεια μας άφησε έκπληκτους, καθώς δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πως κάποιοι, που κατά τα άλλα τόσο κόπτονται για τις αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, εμποδίζουν τους φοιτητές να ασκήσουν το δικαίωμα της συμμετοχής στην εκλογή των πρυτανικών αρχών. Άραγε δεν είναι αντιδημοκρατική πρακτική να εμποδίζεις την εφαρμογή μιας διάταξης που επιτρέπει στους φοιτητές να συμμετέχουν άμεσα στην εκλογή των διοικητικών αρχών του πανεπιστημίου; Μήπως κάποιοι φοβούνται την ελεύθερη έκφραση της βούλησης των φοιτητών; Μήπως δεν αποτελεί παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου, η απαγόρευση στην ελεύθερη έκφραση και στη διεξαγωγή των εκλογών;
Θεωρούμε πως τέτοιου είδους ενέργειες δεν έχουν θέση μέσα στον πανεπιστημιακό χώρο. Η συμμετοχή του συνόλου του φοιτητικού σώματος στις πρυτανικές εκλογές, αποτελεί δικαίωμα των φοιτητών, και δεν μπορεί να τους αφαιρεθεί από καμία μειοψηφία, καίγοντας κάλπες και απαγορεύοντας την προσέλευση στις εκλογές.
Επεισόδιο 2
Το θέατρο του παραλόγου δε σταμάτησε όμως εδώ… Ακριβώς την επόμενη μέρα, 5/12, το γνωστό έργο επαναλήφθηκε, αυτή τη φορά στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ).
Συγκεκριμένα, ενώ η γενική Συνέλευση Τμήματος Οικονομικής Επιστήμης θα λάμβανε απόφαση για την εφαρμογή του νόμου για την Αξιολόγηση, μέλη της Ε.Α.Α.Κ προπηλάκισαν τα μέλη του σώματος και κράτησαν φοιτητές και καθηγητές - μέλη του σώματος ομήρους, απαιτώντας να καταψηφιστεί το συγκεκριμένο θέμα.
Αξιοσημείωτο είναι πως τα υπόλοιπα μέλη της συνέλευσης δεν αντέδρασαν σε αυτή την απροκάλυπτα αντιδημοκρατική πράξη, ούτε την καταδίκασαν.
Διερωτόμαστε λοιπόν, ποιος φοβάται την αξιολόγηση; Και με ποιο δικαίωμα κάποιοι διαταράσσουν τη λειτουργία των οργάνων συνδιοίκησης του πανεπιστημίου; Δεν είναι άραγε αντιδημοκρατική η πραξικοπηματική ομηρία του οργάνου από μειοψηφίες διαφωνούντων, μόνο και μόνο γιατί δεν τους συμφέρει ή φοβούνται την απόφαση της πλειοψηφίας;
Τέτοιες πρακτικές οδηγούν το πανεπιστήμιο σε τέλμα, αποδυναμώνουν το θεσμό της συνδιοίκησης και πλήττουν την ενδοπανεπιστημιακή δημοκρατία. Απέναντι στη λογική της άρνησης και στην έλλειψη πολιτικού πολιτισμού, αντιτάσσουμε τις προτάσεις μας και την διάθεση μας για δημιουργία. Με αίσθημα ευθύνης αγωνιζόμαστε για την αναβάθμιση της συνδιοίκησης και για τα αυτονόητα δικαιώματα όλων των φοιτητών. Πιστεύουμε πως η καθολική ψηφοφορία στις πρυτανικές εκλογές και η αξιολόγηση με ακαδημαϊκά κριτήρια, αποτελούν φοιτητικά κεκτημμένα και ως τέτοια τα υπερασπιζόμαστε.
Το ελληνικό πανεπιστήμιο γυρίζει σελίδα!
Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2007
Λίγα Λόγια για το Ασφαλιστικό των Μηχανικών
Το Ασφαλιστικό
Τελευταία, ένα από τα φλέγοντα ζητήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία είναι το ασφαλιστικό. Το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας σε λίγα χρόνια δε θα είναι πλέον βιώσιμο και απαιτείται ριζική εξυγίανση του για να μπορέσει να καλύψει τις ερχόμενες γενιές. Βέβαια, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ ως φοιτητική παράταξη θέτει ως πρώτη προτεραιότητα την επίλυση των φοιτητικών προβλημάτων και την βελτίωση της ποιότητας σπουδών για όλους τους φοιτητές. Όμως, ως μελλοντικοί εργαζόμενοι δε μπορούμε να μείνουμε αδιάφοροι μπροστά στο πρόβλημα του ασφαλιστικού και για αυτό και παρακολουθούμε στενά όλες τις εξελίξεις του δημόσιου διαλόγου που έχει προκηρυχθεί, με έμφαση στο ασφαλιστικό των μηχανικών που μας αφορά ιδιαίτερα.
Το ΤΣΜΕΔΕ
Ως μηχανικοί, ασφαλιζόμαστε στο ΤΣΜΕΔΕ (Ταμείο Συντάξεων Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων). Το ταμείο διοικείται από Διοικητικό Συμβούλιο που περιλαμβάνει εκπροσώπους του ΤΕΕ (Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος – ο επαγγελματικός φορέας των μηχανικών), των ασφαλισμένων, έναν κυβερνητικό επίτροπο, έναν εκπρόσωπο των υπαλλήλων, έναν ειδικό οικονομικών και έναν ειδικό οργάνωσης. Το ταμείο χρηματοδοτείται από τις εισφορές των ασφαλισμένων του και λαμβάνει ελάχιστη άμεση κρατική χρηματοδότηση. Αυτή τη στιγμή, χάρη στις εισφορές των εργαζόμενων μηχανικών και την καλή διαχείριση των χρημάτων, το ΤΣΜΕΔΕ είναι ίσως το πιο εύρωστο ασφαλιστικό ταμείο στην Ελλάδα με υψηλά αποθεματικά, σημαντική ακίνητη περιουσία, επενδύσεις και ετήσιο πλεόνασμα. Επίσης, για τους εργαζόμενους μηχανικούς και τις τεχνικές εταιρείες, το ταμείο παρέχει την σημαντική εξυπηρέτηση των εγγυητικών επιστολών και έτσι συμβάλλει στην επαγγελματική καθημερινότητα τους.
Οι διάφορες προτάσεις
Καθώς ο διάλογος για το ασφαλιστικό συνεχίζεται ακόμα, δεν έχουν οριστικοποιηθεί οι προτάσεις της κυβέρνησης για το θέμα. Είναι λογικό πως κατάτη διάρκεια της διαδικασίας, θα ακουστούν διάφορες απόψεις από διάφορες πηγές και θα υπάρξουν τοποθετήσεις από όλους τους κοινωνικούς εταίρους.
Αν και δεν υπάρχει κάποια ξεκαθαρισμένη πρόταση, μία ιδέα που έχει δει το φως της δημοσιότητας και προβάλλεται από τα Μ.Μ.Ε είναι η δημιουργία «Ταμείου Επιστημόνων» στο οποίο θα συνενωθούν διάφορα ανομοιογενή ταμεία κλάδων όπως γιατροί, δικηγόροι κτλ. Ανάμεσα στα ταμεία αυτά αναφέρθηκε και το όνομα του ΤΣΜΕΔΕ.
Το ΤΕΕ έχει τοποθετηθεί κάθετα ενάντια σε αυτή την προοπτική και καλεί όλους τους μηχανικούς να στηρίξουν το ανεξάρτητο και αυτοδιοικούμενο ΤΣΜΕΔΕ.
Η θέση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ
Ως μελλοντικοί μηχανικοί παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις εξελίξεις του διαλόγου για το ασφαλιστικό. Αναγνωρίζουμε το θέμα που έχει ανακύψει με τα προβλήματα ορισμένων ταμείων και στηρίζουμε κάθε προσπάθεια προς την κατεύθυνση της εξυγίανσης του ασφαλιστικού συστήματος και της εξασφάλισης των συντάξεων των σημερινών και των μελλοντικών εργαζομένων.
Ειδικότερα, ως προς το ζήτημα του ΤΣΜΕΔΕ, συντασσόμαστε με το πνεύμα της ανακοίνωσης της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ της 16/11/2007. Δεν δεχόμαστε σε καμία περίπτωση την ενοποίηση του ΤΣΜΕΔΕ με άλλα ταμεία καθώς από τη δημιουργία του, αποτελεί αυτοδιοικούμενο οργανισμό που εποπτεύεται από το κράτος μέσω του κρατικού επιτρόπου. Η λογική της συλλήβδην ενοποίησης ανομοιογενών ταμείων δεν μας βρίσκει σύμφωνους και θεωρούμε πως πρέπει να γίνει σεβαστή η ιδιαιτερότητα του κάθε ασφαλιστικού φορέα, ειδικά στην περίπτωση του ΤΣΜΕΔΕ που παρέχει και επαγγελματικές διευκολύνσεις στους μηχανικούς. Εξάλλου θεωρούμε προβληματική τη λογική της ισοπέδωσης ελλειμματικών και υγιών ταμείων. Το ΤΣΜΕΔΕ είναι υγιές ταμείο και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Για τα ταμεία που έχουν έλλειμμα πρέπει να βρεθεί λύση για να εξυγιανθούν.
αποκτηθεί από τις εισφορές των εργαζόμενων μηχανικών και εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα του ταμείου μας.
Γενικότερα, για το ζήτημα του ασφαλιστικού θεωρούμε πως πρέπει να υπάρξει ειλικρινής διάλογος με υποχωρήσεις από όλες τις πλευρές, να καταβληθούν όσα χρήματα οφείλονται στα ασφαλιστικά ταμεία και να εξυγιανθούν όσα ταμεία εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Επίσης, δεν διαπραγματευόμαστε τον αναδιανεμητικό χαρακτήρα του συστήματος για την ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων και την σε κάθε περίπτωση εγγύηση ελάχιστων παροχών σε κάθε κλάδο. Θέση μας είναι η ταυτόχρονη θωράκιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων του εργαζομένου με ταυτόχρονη ευελιξία στην επιλογή της ασφαλιστικής του κάλυψης ανάλογα με τις ανάγκες του.
Πλαίσιο ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ 28/11/2007
ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ Φ.Σ Η.Μ.Μ.Υ., 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2007
ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ
Α) Για τη βελτίωση της καθημερινότητας στη Σχολή
Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους συμφοιτητές μας αγωνιζόμαστε για τη βελτίωση της καθημερινότητας μας στη Σχολή. Με συνεχή παρουσία και προτάσεις στα όργανα της Σχολής προσπαθούμε να δημιουργήσουμε καλύτερες συνθήκες στη Σχολή και να βελτιώσουμε την ποιότητα σπουδών.
Σε επίπεδο σχολής διεκδικούμε:
· Ριζική Αναθεώρηση του Προγράμματος Σπουδών, στην κατεύθυνση του ενιαίου 5ετούς διπλώματος ισότιμου με Master.
· Επέκταση των φοιτητικών εστιών της Πολυτεχνειούπολης, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των φοιτητών του Ε.Μ.Π.
· Αύξηση των ωρών λειτουργίας της γραμματείας προς το κοινό.
· Κεντρική ανάρτηση βαθμολογιών στη γραμματεία, όπου θα αναγράφεται μόνο ο αριθμός μητρώου.
· Επίσπευση των διαδικασιών για τη λειτουργία ηλεκτρονικής γραμματείας.
· Σύγχρονος διαδικτυακός τόπος για κάθε μάθημα με πλήρες υλικό.
· Κεντρική διανομή συγγραμμάτων από προκαθορισμένο χώρο εντός της Πολυτεχνειούπολης.
· Τήρηση της δέσμευσης του προέδρου της Σχολής για κοινά θέματα στα ΣΑΕ – κοινά θέματα, κοινά συγγράμματα σε όλα τα φοιτητικά κλιμάκια.
· Κεντρική ανάρτηση των ωρών υποδοχής των φοιτητών από τους καθηγητές στη γραμματεία.
· Άμεση αφαίρεση της αφισοκόλλησης από τα αμφιθέατρα και τις αίθουσες διδασκαλίας – καμία μελλοντική αφισοκόλληση σε χώρους μάθησης.
· Βελτίωση συγκοινωνίας για την Πολυτεχνειούπολη και δημιουργία προσωρινού κυλικείου στα Ν. Κτ. Ηλεκτρολόγων.
· Θεσμοθέτηση χαριστικής εξεταστικής.
· Αύξηση του ορίου των 13 μαθημάτων για τους φοιτητές των ροών.
· Πρακτική άσκηση για όλους τους φοιτητές με ασφάλιση.
· Λειτουργία του γραφείου διασύνδεσης.
· Γενική Συνέλευση με προεδρείο, ψηφοφορία με επίδειξη φοιτητικής ταυτότητας (πάσο).
Β) Για το πρόβλημα των ΚΕΣ (Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών)
Θεωρούμε πως μετά την πρόσφατη παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πρόβλημα που έχει προκύψει με την αναγνώριση των τίτλων σπουδών που παρέχονται από τα διάφορα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών σε συνεργασία με πανεπιστήμια του εξωτερικού έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο.
Ξεκάθαρα, εκφράζουμε την αντίθεση μας σε οποιαδήποτε απόπειρα αναγνώρισης των τίτλων που χορηγούνται από τα εν λόγω ιδρύματα χωρίς προϋποθέσεις.
Δε δεχόμαστε σε καμία περίπτωση να χορηγούνται τίτλοι σπουδών από ιδρύματα που υπάγονται στο Υπουργείο Ανάπτυξης με τη μέθοδο του franschise και δεν υπάρχει κανένας έλεγχος από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας για την ακαδημαϊκή πληρότητα και την επαγγελματική κατοχύρωση των τίτλων αυτών.
Είμαστε θετικοί σε προσπάθειες να υπαχθούν τα εν λόγω ιδρύματα στη δικαιοδοσία του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας, με την προϋπόθεση να αξιολογηθούν αυστηρά σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Διατυπώνουμε ωστόσο τους προβληματισμούς μας για την πρακτική πλευρά της διαδικασίας καθώς ήδη η αξιολόγηση των δημοσίων ιδρυμάτων προχωρά πολύ αργά και δεν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία σε τέτοια διαδικασία. Επίσης, δεν έχει διευκρινιστεί η σύνθεση της αρχής αξιολόγησης. Τέλος δηλώνουμε πως συμφωνούμε με τη διαδικασία διαλόγου ούτως ώστε να ακουστούν και να αξιολογηθούν όλες οι απόψεις σχετικά με το θέμα.
Παράλληλα, θεωρούμε πως είναι ώρα τα πολιτικά κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους για το θέμα της αναθεώρησης του άρθρου 16. Η έλλειψη ουσιαστικής προόδου στο θέμα αυτό, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για το πρόβλημα των ΚΕΣ, και έκανε τη χώρα μας έρμαιο των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ένταξή τους υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, δείχνει πως εθελοτυφλούμε ως κοινωνία μιας και, διαφωνώντας με τη συνταγματική αναθεώρηση κλείνουμε το δρόμο για τη δημιουργία ιδρυμάτων με αξιοκρατικά κριτήρια και σοβαρές υποδομές και δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για να αναπτυχθούν φαινόμενα τύπου ΚΕΣ.
Γ) Για το νέο νόμο-πλαίσιο
Θεωρούμε πως ο νέος νόμος-πλαίσιο όπως τελικά διαμορφώθηκε από το διάλογο για την παιδεία και ψηφίστηκε στη Βουλή, αποτελεί μία σημαντική προσπάθεια για τον εκσυγχρονισμό του Ελληνικού Πανεπιστημίου. Επιλύει χρόνια προβλήματα, τα οποία εμποδίζουν το πανεπιστήμιο να προσαρμοστεί στις σύγχρονες συνθήκες. Ως σκεπτόμενοι φοιτητές, αντιμετωπίζουμε το νέο νόμο πλαίσιο με κριτική διάθεση και σε κάθε περίπτωση, μέσα από το θεσμό της συνδιοίκησης, στηρίζουμε την εφαρμογή του με υπευθυνότητα και όχι ισοπεδωτικά.
Συμφωνήσαμε με:
· Καθιέρωση Συνηγόρου του Φοιτητή.
· Κατάργηση του μονοπωλίου του ενός καθηγητικού συγγράμματος.
· Σωστότερη διαχείριση των οικονομικών των ΑΕΙ: εκτελεστικός οικονομικός διευθυντής ελεγχόμενος αποκλειστικά από τις ακαδημαϊκές αρχές – διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των πανεπιστημίων.
· Δικαίωμα του φοιτητή για προσφυγή σε τριμελή εξεταστική επιτροπή αν πιστεύει ότι αδικήθηκε.
· Δημιουργία καλύτερων υπηρεσιών φοιτητικής μέριμνας & καθιέρωση συμβούλων σπουδών.
Στη διαδικασία διαλόγου για το Νόμο Πλαίσιο, ΔΙΑΦΩΝΗΣΑΜΕ ΜΕ:
· Μείωση της Φοιτητικής Εκπροσώπησης στη Συνδιοίκηση
· Περιορισμός του χρόνου σπουδών στο ν+ν/2
· Αλυσίδες Μαθημάτων
Και πετύχαμε την αλλαγή των παραπάνω διατάξεων.
Επίσης, θεωρούμε έλλειψη του νόμου την απουσία πρόνοιας για ισοτίμηση του διπλώματός μας με Master of Science. Αγωνιζόμαστε για την υλοποίηση και αυτού του αιτήματος.
Δ) Ασφαλιστικό
Παρακολουθούμε στενά το διάλογο για το Ασφαλιστικό, καθώς θεωρούμε πως αποτελεί ένα φλέγον θέμα που απασχολεί την Ελληνική κοινωνία για αρκετά χρόνια. Πιστεύουμε πως με ειλικρινή συμμετοχή στο διάλογο από όλες τις πλευρές και αμοιβαίες υποχωρήσεις μπορεί να βρεθεί συναινετική λύση. Περιμένουμε με ενδιαφέρον την έκβαση των συνομιλιών, και μόλις υπάρξει συγκεκριμένη πρόταση για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν θα τοποθετηθούμε επ’ αυτών.
Ειδικά σε προτάσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας ως τώρα και αφορούν ενοποίηση του ΤΣΜΕΔΕ με άλλα ταμεία, τασσόμαστε ξεκάθαρα ενάντια σε τέτοιες λογικές. Πιστεύουμε πως η λογική της συγχώνευσης ταμείων ανεξάρτητα από τις ουσιώδεις διαφορές που έχουν, δεν είναι ορθή. Η περιουσία του ΤΣΜΕΔΕ ανήκει στο ταμείο και αποτελεί κεφάλαιο όλων των ασφαλισμένων – δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κάλυψη ελλειμμάτων άλλων φορέων. Στηρίζουμε το αυτοδιοίκητο του ταμείου μας και την ανεξαρτησία του, καθώς καλύπτει σημαντικές ανάγκες των μηχανικών που είναι πολύ διαφορετικές από αυτές των άλλων επαγγελματιών.
Προτείνουμε:
· Αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία στο 5% επί του ΑΕΠ.
· Άμεση εφαρμογή του νόμου για την αξιολόγηση στα ΑΕΙ.
· Ενιαίο αδιάσπαστο πενταετές δίπλωμα ισότιμο με Master.
· Ανοικτή συζήτηση σε καθορισμένη ώρα και μέρος από το Σύλλογο, σχετικά με την Αναθεώρηση του Προγράμματος Σπουδών.
· Νέα Γενική Συνέλευση Τρίτη 15/01/2008 και ώρα 12.30.
ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ
Α) Για τη βελτίωση της καθημερινότητας στη Σχολή
Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους συμφοιτητές μας αγωνιζόμαστε για τη βελτίωση της καθημερινότητας μας στη Σχολή. Με συνεχή παρουσία και προτάσεις στα όργανα της Σχολής προσπαθούμε να δημιουργήσουμε καλύτερες συνθήκες στη Σχολή και να βελτιώσουμε την ποιότητα σπουδών.
Σε επίπεδο σχολής διεκδικούμε:
· Ριζική Αναθεώρηση του Προγράμματος Σπουδών, στην κατεύθυνση του ενιαίου 5ετούς διπλώματος ισότιμου με Master.
· Επέκταση των φοιτητικών εστιών της Πολυτεχνειούπολης, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των φοιτητών του Ε.Μ.Π.
· Αύξηση των ωρών λειτουργίας της γραμματείας προς το κοινό.
· Κεντρική ανάρτηση βαθμολογιών στη γραμματεία, όπου θα αναγράφεται μόνο ο αριθμός μητρώου.
· Επίσπευση των διαδικασιών για τη λειτουργία ηλεκτρονικής γραμματείας.
· Σύγχρονος διαδικτυακός τόπος για κάθε μάθημα με πλήρες υλικό.
· Κεντρική διανομή συγγραμμάτων από προκαθορισμένο χώρο εντός της Πολυτεχνειούπολης.
· Τήρηση της δέσμευσης του προέδρου της Σχολής για κοινά θέματα στα ΣΑΕ – κοινά θέματα, κοινά συγγράμματα σε όλα τα φοιτητικά κλιμάκια.
· Κεντρική ανάρτηση των ωρών υποδοχής των φοιτητών από τους καθηγητές στη γραμματεία.
· Άμεση αφαίρεση της αφισοκόλλησης από τα αμφιθέατρα και τις αίθουσες διδασκαλίας – καμία μελλοντική αφισοκόλληση σε χώρους μάθησης.
· Βελτίωση συγκοινωνίας για την Πολυτεχνειούπολη και δημιουργία προσωρινού κυλικείου στα Ν. Κτ. Ηλεκτρολόγων.
· Θεσμοθέτηση χαριστικής εξεταστικής.
· Αύξηση του ορίου των 13 μαθημάτων για τους φοιτητές των ροών.
· Πρακτική άσκηση για όλους τους φοιτητές με ασφάλιση.
· Λειτουργία του γραφείου διασύνδεσης.
· Γενική Συνέλευση με προεδρείο, ψηφοφορία με επίδειξη φοιτητικής ταυτότητας (πάσο).
Β) Για το πρόβλημα των ΚΕΣ (Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών)
Θεωρούμε πως μετά την πρόσφατη παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πρόβλημα που έχει προκύψει με την αναγνώριση των τίτλων σπουδών που παρέχονται από τα διάφορα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών σε συνεργασία με πανεπιστήμια του εξωτερικού έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο.
Ξεκάθαρα, εκφράζουμε την αντίθεση μας σε οποιαδήποτε απόπειρα αναγνώρισης των τίτλων που χορηγούνται από τα εν λόγω ιδρύματα χωρίς προϋποθέσεις.
Δε δεχόμαστε σε καμία περίπτωση να χορηγούνται τίτλοι σπουδών από ιδρύματα που υπάγονται στο Υπουργείο Ανάπτυξης με τη μέθοδο του franschise και δεν υπάρχει κανένας έλεγχος από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας για την ακαδημαϊκή πληρότητα και την επαγγελματική κατοχύρωση των τίτλων αυτών.
Είμαστε θετικοί σε προσπάθειες να υπαχθούν τα εν λόγω ιδρύματα στη δικαιοδοσία του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας, με την προϋπόθεση να αξιολογηθούν αυστηρά σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Διατυπώνουμε ωστόσο τους προβληματισμούς μας για την πρακτική πλευρά της διαδικασίας καθώς ήδη η αξιολόγηση των δημοσίων ιδρυμάτων προχωρά πολύ αργά και δεν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία σε τέτοια διαδικασία. Επίσης, δεν έχει διευκρινιστεί η σύνθεση της αρχής αξιολόγησης. Τέλος δηλώνουμε πως συμφωνούμε με τη διαδικασία διαλόγου ούτως ώστε να ακουστούν και να αξιολογηθούν όλες οι απόψεις σχετικά με το θέμα.
Παράλληλα, θεωρούμε πως είναι ώρα τα πολιτικά κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους για το θέμα της αναθεώρησης του άρθρου 16. Η έλλειψη ουσιαστικής προόδου στο θέμα αυτό, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για το πρόβλημα των ΚΕΣ, και έκανε τη χώρα μας έρμαιο των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ένταξή τους υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, δείχνει πως εθελοτυφλούμε ως κοινωνία μιας και, διαφωνώντας με τη συνταγματική αναθεώρηση κλείνουμε το δρόμο για τη δημιουργία ιδρυμάτων με αξιοκρατικά κριτήρια και σοβαρές υποδομές και δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για να αναπτυχθούν φαινόμενα τύπου ΚΕΣ.
Γ) Για το νέο νόμο-πλαίσιο
Θεωρούμε πως ο νέος νόμος-πλαίσιο όπως τελικά διαμορφώθηκε από το διάλογο για την παιδεία και ψηφίστηκε στη Βουλή, αποτελεί μία σημαντική προσπάθεια για τον εκσυγχρονισμό του Ελληνικού Πανεπιστημίου. Επιλύει χρόνια προβλήματα, τα οποία εμποδίζουν το πανεπιστήμιο να προσαρμοστεί στις σύγχρονες συνθήκες. Ως σκεπτόμενοι φοιτητές, αντιμετωπίζουμε το νέο νόμο πλαίσιο με κριτική διάθεση και σε κάθε περίπτωση, μέσα από το θεσμό της συνδιοίκησης, στηρίζουμε την εφαρμογή του με υπευθυνότητα και όχι ισοπεδωτικά.
Συμφωνήσαμε με:
· Καθιέρωση Συνηγόρου του Φοιτητή.
· Κατάργηση του μονοπωλίου του ενός καθηγητικού συγγράμματος.
· Σωστότερη διαχείριση των οικονομικών των ΑΕΙ: εκτελεστικός οικονομικός διευθυντής ελεγχόμενος αποκλειστικά από τις ακαδημαϊκές αρχές – διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των πανεπιστημίων.
· Δικαίωμα του φοιτητή για προσφυγή σε τριμελή εξεταστική επιτροπή αν πιστεύει ότι αδικήθηκε.
· Δημιουργία καλύτερων υπηρεσιών φοιτητικής μέριμνας & καθιέρωση συμβούλων σπουδών.
Στη διαδικασία διαλόγου για το Νόμο Πλαίσιο, ΔΙΑΦΩΝΗΣΑΜΕ ΜΕ:
· Μείωση της Φοιτητικής Εκπροσώπησης στη Συνδιοίκηση
· Περιορισμός του χρόνου σπουδών στο ν+ν/2
· Αλυσίδες Μαθημάτων
Και πετύχαμε την αλλαγή των παραπάνω διατάξεων.
Επίσης, θεωρούμε έλλειψη του νόμου την απουσία πρόνοιας για ισοτίμηση του διπλώματός μας με Master of Science. Αγωνιζόμαστε για την υλοποίηση και αυτού του αιτήματος.
Δ) Ασφαλιστικό
Παρακολουθούμε στενά το διάλογο για το Ασφαλιστικό, καθώς θεωρούμε πως αποτελεί ένα φλέγον θέμα που απασχολεί την Ελληνική κοινωνία για αρκετά χρόνια. Πιστεύουμε πως με ειλικρινή συμμετοχή στο διάλογο από όλες τις πλευρές και αμοιβαίες υποχωρήσεις μπορεί να βρεθεί συναινετική λύση. Περιμένουμε με ενδιαφέρον την έκβαση των συνομιλιών, και μόλις υπάρξει συγκεκριμένη πρόταση για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν θα τοποθετηθούμε επ’ αυτών.
Ειδικά σε προτάσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας ως τώρα και αφορούν ενοποίηση του ΤΣΜΕΔΕ με άλλα ταμεία, τασσόμαστε ξεκάθαρα ενάντια σε τέτοιες λογικές. Πιστεύουμε πως η λογική της συγχώνευσης ταμείων ανεξάρτητα από τις ουσιώδεις διαφορές που έχουν, δεν είναι ορθή. Η περιουσία του ΤΣΜΕΔΕ ανήκει στο ταμείο και αποτελεί κεφάλαιο όλων των ασφαλισμένων – δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κάλυψη ελλειμμάτων άλλων φορέων. Στηρίζουμε το αυτοδιοίκητο του ταμείου μας και την ανεξαρτησία του, καθώς καλύπτει σημαντικές ανάγκες των μηχανικών που είναι πολύ διαφορετικές από αυτές των άλλων επαγγελματιών.
Προτείνουμε:
· Αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία στο 5% επί του ΑΕΠ.
· Άμεση εφαρμογή του νόμου για την αξιολόγηση στα ΑΕΙ.
· Ενιαίο αδιάσπαστο πενταετές δίπλωμα ισότιμο με Master.
· Ανοικτή συζήτηση σε καθορισμένη ώρα και μέρος από το Σύλλογο, σχετικά με την Αναθεώρηση του Προγράμματος Σπουδών.
· Νέα Γενική Συνέλευση Τρίτη 15/01/2008 και ώρα 12.30.
Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2007
Αλήθειες και ψέματα για το δωρεάν σύγγραμμα
Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται μία συστηματική προσπάθεια ορισμένων να παραπληροφορήσουν το φοιτητικό κόσμο και να τον χειραγωγήσουν ιδεολογικά, σερβίροντας του «ξαναζεσταμένα» τα ψέματα της περυσινής χρονιάς σχετικά με νέο νόμο-πλαίσιο για τα ΑΕΙ.
Αφορμή αυτή τη φορά στάθηκε η έκδοση του προεδρικού διατάγματος που ρυθμίζει τη διανομή των δωρεάν συγγραμμάτων στους φοιτητές (Π.Δ 226/2007, ΦΕΚ Α', αρ. 256/20/11/07). Το διάταγμα αυτό αποτέλεσε το εφαλτήριο για να ξεκινήσει εκ νέου η συζήτηση για τη δωρεάν διανομή συγγραμμάτων και το χαρακτήρα της.
Θα πληρώνω τα βιβλία μου;
Φυσικά ένα φλέγον ερώτημα που απασχολεί όλους τους φοιτητές είναι αν τα συγγράμματα μας παραμένουν δωρεάν. Η απάντηση είναι πως ο νέος νόμος-πλαίσιο αναφέρει ρητά το δικαίωμα του φοιτητή να λαμβάνει δωρεάν συγγράμματα για όλα τα υποχρεωτικά μαθήματα της Σχολής του, τα οποία απαιτούνται για τη λήψη πτυχίου.
Το Π.Δ 226/2007 έρχεται να ρυθμίσει ειδικές παραμέτρους του θέματος. Καθορίζει στην παράγραφο 1 με σαφήνεια το δικαίωμα του φοιτητή στη δωρεάν διανομή συγγραμμάτων. Τα συγγράμματα προτείνονται από τους Τομείς των Σχολών, στη Γενική Συνέλευση Τμήματος της Σχολής, η οποία και εγκρίνει τη διανομή τους.
Επίσης, καθιερώνεται η δυνατότητα του φοιτητή για επιλογή από λίστα ισοδύναμων συγγραμμάτων, αυτού που ταιριάζει πληρέστερα στις ανάγκες του.
Τι είναι το «σύγγραμμα»;
Ένα αγαπημένο «λογοπαίγνιο» που χρησιμοποιείται από κάποιους για να καλύψουν την ένδεια των επιχειρημάτων τους είναι η διαφορά ανάμεσα στις εκφράσεις «Βιβλίο - σύγγραμμα»
Ξεκαθαρίζουμε λοιπόν πως ο όρος «σύγγραμμα» αναφέρεται στο σύνολο των βιβλίων που απαιτούνται για να καλυφθεί πλήρως το περιεχόμενο ενός μαθήματος.
Το Π.Δ. στην παράγραφο 7, ορίζει πως «Ως ένα (1) ενιαίο προτεινόμενο σύγγραμμα θεωρούνται και τα διδακτικά εγχειρίδια του ίδιου συγγραφέα ή περισσότερων συγγραφέων που αλληλοσυμπληρώνονται χωρίς να επικαλύπτονται μεταξύ τους, ώστε η ύλη τους να καλύπτει αθροιστικά ολόκληρο το περιεχόμενο του μαθήματος».
Κατόπιν τούτου καταρρίπτονται «επιχειρήματα» του τύπου «θα μας δίνεται ένα τεύχος και θα πληρώνουμε τα υπόλοιπα» και τα συναφή.
Το σύγγραμμα θα καλύπτει την ύλη του μαθήματος;
Στην παράγραφο 1, ορίζεται ρητά πως τα συγγράμματα καλύπτουν το σύνολο ή έστω το μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου του μαθήματος. Προφανώς, εφόσον προτείνονται από τον οικείο Τομέα, γίνεται διαλογή τους με βάση την πληρότητα τους και την ποιότητα τους, έτσι σε κάθε περίπτωση δεν νοείται να υπάρχουν συγγράμματα στη λίστα επιλογής, τα οποία να είναι ελλιπή ή να καλύπτουν μέρος της διδακτέας ύλης.
Επιπλέον, η παράγραφος 7, έμμεσα εισάγει την έννοια της πληρότητας του συγγράμματος, μια και δεν θα υπήρχε η ανάγκη για χωριστή αναφορά της περίπτωσης των αλληλοσυμπληρούμενων συγγραμμάτων.
Εξάλλου, η έγκριση γίνεται από τη Γενική Συνέλευση Τμήματος, όπου υπάρχει και φοιτητική εκπροσώπηση. Έτσι, ακόμα και σε περίπτωση που κάποιο ή κάποια από τα συγγράμματα που προταθούν δεν ικανοποιούν τις προσδοκίες ή τις ανάγκες των φοιτητών, μπορούμε σε κάθε περίπτωση να τα απορρίψουμε μέσω του θεσμού της συνδιοίκησης. Ακόμα και σε επίπεδο Τομέα, σε Σχολές με σωστή λειτουργία αυτού του τόσο σημαντικού θεσμού, υπάρχει εκπρόσωπος των φοιτητών.
Είναι λοιπόν ξεκάθαρο πως οι φοιτητές έχουν λόγο στη διαδικασία επιλογής των συγγραμμάτων και θα ληφθεί μέριμνα τα συγγράμματα της λίστας να είναι όσο το δυνατόν πιο πλήρη και ποιοτικά, ώστε ο φοιτητής να μπορεί ο ίδιος να διαλέξει αυτό που του ταιριάζει.
Θα γνωρίζω τη διδακτέα ύλη;
Στο ερώτημα αυτό, η απάντηση είναι απλή: ναι! Κι αυτό γιατί η διδακτέα ύλη δεν έχει να κάνει με οποιοδήποτε συγκεκριμένο σύγγραμμα. Η ύλη καθορίζεται στον οδηγό σπουδών και αναφέρεται αναλυτικά το περιεχόμενο του κάθε μαθήματος.
Από εκεί και πέρα, τα συγγράμματα της λίστας είναι ισότιμα ως προς το περιεχόμενο και αλλάζει μόνο η παρουσίαση της ύλης. Ο φοιτητής επιλέγει αυτό που θεωρεί ότι ανταποκρίνεται στις ανάγκες του.
Από αυτό φαίνεται πως «επιχειρήματα» του τύπου «εισάγεται το ακαθόριστο της διδακτέας ύλης» και άλλα παρόμοια δεν έχουν καμία απολύτως βάση… Μας είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι ένα επιστημονικό αντικείμενο αλλάζει αν διαβαστεί από διαφορετικά βιβλία… Ακριβώς γι’ αυτό πρότασή μας εδώ και χρόνια είναι το δικαίωμα επιλογής από τους φοιτητές του συγγράμματος που θέλουν.
Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ποια είναι η αλήθεια για το θέμα των συγγραμμάτων… Όσοι προσπαθούν με σοφιστείες και αυθαίρετες ερμηνείες να εκφοβίσουν τους φοιτητές και να τους χειραγωγήσουν, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να κάνουν την αλήθεια να λάμψει πιο έντονα.
Αφορμή αυτή τη φορά στάθηκε η έκδοση του προεδρικού διατάγματος που ρυθμίζει τη διανομή των δωρεάν συγγραμμάτων στους φοιτητές (Π.Δ 226/2007, ΦΕΚ Α', αρ. 256/20/11/07). Το διάταγμα αυτό αποτέλεσε το εφαλτήριο για να ξεκινήσει εκ νέου η συζήτηση για τη δωρεάν διανομή συγγραμμάτων και το χαρακτήρα της.
Θα πληρώνω τα βιβλία μου;
Φυσικά ένα φλέγον ερώτημα που απασχολεί όλους τους φοιτητές είναι αν τα συγγράμματα μας παραμένουν δωρεάν. Η απάντηση είναι πως ο νέος νόμος-πλαίσιο αναφέρει ρητά το δικαίωμα του φοιτητή να λαμβάνει δωρεάν συγγράμματα για όλα τα υποχρεωτικά μαθήματα της Σχολής του, τα οποία απαιτούνται για τη λήψη πτυχίου.
Το Π.Δ 226/2007 έρχεται να ρυθμίσει ειδικές παραμέτρους του θέματος. Καθορίζει στην παράγραφο 1 με σαφήνεια το δικαίωμα του φοιτητή στη δωρεάν διανομή συγγραμμάτων. Τα συγγράμματα προτείνονται από τους Τομείς των Σχολών, στη Γενική Συνέλευση Τμήματος της Σχολής, η οποία και εγκρίνει τη διανομή τους.
Επίσης, καθιερώνεται η δυνατότητα του φοιτητή για επιλογή από λίστα ισοδύναμων συγγραμμάτων, αυτού που ταιριάζει πληρέστερα στις ανάγκες του.
Τι είναι το «σύγγραμμα»;
Ένα αγαπημένο «λογοπαίγνιο» που χρησιμοποιείται από κάποιους για να καλύψουν την ένδεια των επιχειρημάτων τους είναι η διαφορά ανάμεσα στις εκφράσεις «Βιβλίο - σύγγραμμα»
Ξεκαθαρίζουμε λοιπόν πως ο όρος «σύγγραμμα» αναφέρεται στο σύνολο των βιβλίων που απαιτούνται για να καλυφθεί πλήρως το περιεχόμενο ενός μαθήματος.
Το Π.Δ. στην παράγραφο 7, ορίζει πως «Ως ένα (1) ενιαίο προτεινόμενο σύγγραμμα θεωρούνται και τα διδακτικά εγχειρίδια του ίδιου συγγραφέα ή περισσότερων συγγραφέων που αλληλοσυμπληρώνονται χωρίς να επικαλύπτονται μεταξύ τους, ώστε η ύλη τους να καλύπτει αθροιστικά ολόκληρο το περιεχόμενο του μαθήματος».
Κατόπιν τούτου καταρρίπτονται «επιχειρήματα» του τύπου «θα μας δίνεται ένα τεύχος και θα πληρώνουμε τα υπόλοιπα» και τα συναφή.
Το σύγγραμμα θα καλύπτει την ύλη του μαθήματος;
Στην παράγραφο 1, ορίζεται ρητά πως τα συγγράμματα καλύπτουν το σύνολο ή έστω το μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου του μαθήματος. Προφανώς, εφόσον προτείνονται από τον οικείο Τομέα, γίνεται διαλογή τους με βάση την πληρότητα τους και την ποιότητα τους, έτσι σε κάθε περίπτωση δεν νοείται να υπάρχουν συγγράμματα στη λίστα επιλογής, τα οποία να είναι ελλιπή ή να καλύπτουν μέρος της διδακτέας ύλης.
Επιπλέον, η παράγραφος 7, έμμεσα εισάγει την έννοια της πληρότητας του συγγράμματος, μια και δεν θα υπήρχε η ανάγκη για χωριστή αναφορά της περίπτωσης των αλληλοσυμπληρούμενων συγγραμμάτων.
Εξάλλου, η έγκριση γίνεται από τη Γενική Συνέλευση Τμήματος, όπου υπάρχει και φοιτητική εκπροσώπηση. Έτσι, ακόμα και σε περίπτωση που κάποιο ή κάποια από τα συγγράμματα που προταθούν δεν ικανοποιούν τις προσδοκίες ή τις ανάγκες των φοιτητών, μπορούμε σε κάθε περίπτωση να τα απορρίψουμε μέσω του θεσμού της συνδιοίκησης. Ακόμα και σε επίπεδο Τομέα, σε Σχολές με σωστή λειτουργία αυτού του τόσο σημαντικού θεσμού, υπάρχει εκπρόσωπος των φοιτητών.
Είναι λοιπόν ξεκάθαρο πως οι φοιτητές έχουν λόγο στη διαδικασία επιλογής των συγγραμμάτων και θα ληφθεί μέριμνα τα συγγράμματα της λίστας να είναι όσο το δυνατόν πιο πλήρη και ποιοτικά, ώστε ο φοιτητής να μπορεί ο ίδιος να διαλέξει αυτό που του ταιριάζει.
Θα γνωρίζω τη διδακτέα ύλη;
Στο ερώτημα αυτό, η απάντηση είναι απλή: ναι! Κι αυτό γιατί η διδακτέα ύλη δεν έχει να κάνει με οποιοδήποτε συγκεκριμένο σύγγραμμα. Η ύλη καθορίζεται στον οδηγό σπουδών και αναφέρεται αναλυτικά το περιεχόμενο του κάθε μαθήματος.
Από εκεί και πέρα, τα συγγράμματα της λίστας είναι ισότιμα ως προς το περιεχόμενο και αλλάζει μόνο η παρουσίαση της ύλης. Ο φοιτητής επιλέγει αυτό που θεωρεί ότι ανταποκρίνεται στις ανάγκες του.
Από αυτό φαίνεται πως «επιχειρήματα» του τύπου «εισάγεται το ακαθόριστο της διδακτέας ύλης» και άλλα παρόμοια δεν έχουν καμία απολύτως βάση… Μας είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι ένα επιστημονικό αντικείμενο αλλάζει αν διαβαστεί από διαφορετικά βιβλία… Ακριβώς γι’ αυτό πρότασή μας εδώ και χρόνια είναι το δικαίωμα επιλογής από τους φοιτητές του συγγράμματος που θέλουν.
Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ποια είναι η αλήθεια για το θέμα των συγγραμμάτων… Όσοι προσπαθούν με σοφιστείες και αυθαίρετες ερμηνείες να εκφοβίσουν τους φοιτητές και να τους χειραγωγήσουν, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να κάνουν την αλήθεια να λάμψει πιο έντονα.
Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2007
Τι σημαίνει "Πολυτεχνείο";
Σε λίγες μέρες, όπως είναι σε όλους γνωστό τιμούμε έναν πολύ σημαντικό σταθμό της νεοελληνικής ιστορίας, την επέτειο της 17ης Νοεμβρη 1973, το γνωστό σε όλους μας "Πολυτεχνείο".Η επέτειος αυτή σηματοδοτεί μια καινούρια πορεία για τη χώρα και αποτελεί σύμβολο του εκδημοκρατισμού, την έμπρακτη αντίδραση σύσσωμου του ελληνικού λαού και ειδικά της νεολαίας σε κάθε μορφή αυταρχισμού. Είναι η μέρα που ο φοιτητικός κόσμος τιμά εκείνους που αγωνιστήκαν για να απολαμβάνουμε σήμερα τα αγαθά μιας δημοκρατικής και ευνομούμενης κοινωνίας.
Τι έγινε όμως τότε;
Την Τετάρτη 14/11, εκατοντάδες φοιτητές συγκεντρώνονται στο προαύλιου του ιστορικού κτηρίου του ΕΜΠ, όπου και κυριαρχούν συνθήματα με αντιχουντικό τόνο.
Την επόμενη μέρα, Πέμπτη 15/11, το πλήθος των φοιτητών πλαισιώνεται από το λαό, που παραμένει στο χώρο όλη τη νύχτα για συμπαράσταση στους φοιτητές.
Την Παρασκευή 16/11, μπαίνει σε λειτουργία ο ραδιοφωνικός πομπός του Πολυτεχνείου και στήνονται οδοφράγματα. Οι φοιτητές ζητούν το τέλος του αυταρχικού καθεστώτος και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Το απόγευμα αρχίζουν οι πρώτες συγκρούσεις πλήθους και αστυνομίας.
Το Σάββατο 17/11, στις 01:39 δίνεται διορία από την αστυνομία για αποχώρηση την συγκεντρωμένων μέσα σε 20 λεπτά, ενώ ένα άρμα μάχης παίρνει θέση μπροστά στην πύλη του ΕΜΠ. Στις 02:50, το άρμα ξεκινά, η πύλη γκρεμίζεται και ακολουθούν ένταση και πυροβολισμοί. Το Πολυτεχνείο εκκενώνεται…
Οι φοιτητές κινητοποιήθηκαν ενάντια στη δικτατορία εμπνέοντας και συγκινώντας όλο το λαό…
Ο αγώνας για τη δημοκρατία δεν έχει αποχρώσεις δεν μπαίνει σε καλούπια, δε χωρά σε λογικές αντιπαραθέσεων για το ποιος είναι πιο αγωνιστής και επαναστάτης. Είναι κοινή κατάκτηση όλου του ελληνικού λαού και των φοιτητών που αγωνίστηκαν τότε. Οι προσπάθειες καπηλείας του εορτασμού ζημιώνουν και απαξιώνουν το πραγματικό νόημα της εξέγερσης το οποίο δεν είναι άλλο από το αυτονόητο αίτημα ενός λαού να είναι κύριος της τύχης του και να κυβερνηθεί δημοκρατικά. Το "Πολυτεχνείο" είναι η απάντηση στον αυταρχισμό ενός αυθαίρετου και αντιδημοκρατικού καθεστώτος. Φαίνεται άλλωστε και από τα συνθήματα που κυριάρχησαν τότε:
Ψωμί: Το αίτημα για ενίσχυση των αδύναμων στρωμάτων της κοινωνίας και της παροχής ίσων ευκαιριών που είναι πάντα επίκαιρο…
Παιδεία: Το αίτημα για πρόσβαση στην παιδεία για όλους, στην αναβάθμιση της παιδείας που είναι η βάση κάθε κοινωνίας. Η λογοκρισία, ο αυταρχισμός, οι εξωακαδημαϊκές παρεμβάσεις, η βία δεν έχουν σε τίποτα να κ
άνουν με την παιδεία.Ελευθερία: Το αυτονόητο δικαίωμα του ανθρώπου να ζει σε μία δημοκρατική και ευνομούμενη κοινωνία. Η πάλη ενάντια στον αυταρχισμό και το σκοταδισμό.
Σήμερα, 34 χρόνια μετά, τιμούμε όσους αγωνίστηκαν για να έχουμε εμείς όλα όσα αρμόζουν σε κάθε πολίτη ενός δημοκρατικού κράτους… Πρέπει όμως και με τις πράξεις και το έργο μας να μένουμε πιστοί στο πραγματικό νόημα του «Πολυτεχνείου» και στο ιδανικό της δημοκρατίας…
Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πιστή στις αξίες και τους δημοκρατικούς θεσμούς του κοινοβουλευτικού μας πολιτεύματος δεν μπορεί παρά να συμμετέχει στον εορτασμό. Πιστεύουμε πως η διαφύλαξη των δημοκρατικών θεσμών είναι πάντα επίκαιρη και είναι χρέος όλων μας πέρα και πάνω από μικροπολιτικές λογικές και συμφέροντα. Ο αγώνας για τη δημοκρατία δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Εμείς από την πλευρά μας συνεχίζοντας την παράδοση μας θα αγωνιστούμε για τη βελτίωση της ποιότητας της δημοκρατίας μας και ειδικά στο πλαίσιο του ελληνικού πανεπιστημίου που μας αφορά άμεσα. Συμμετέχουμε στο διάλογο, βρισκόμαστε στα όργανα συνδιοίκησης, στις γενικές συνελεύσεις και καθημερινά προσπαθούμε για την καλύτερη δυνατή εκπροσώπηση των φοιτητών και στις ενδοπανεπιστημιακές δημοκρατικές διαδικασίες και στην ΕΦΕΕ. Πιστεύουμε σ’ ένα πανεπιστήμιο σύγχρονο, ανοιχτό για όλους, φιλελεύθερο και κυρίως δημοκρατικό και τολμάμε να το ονειρευόμαστε και να το διεκδικούμε.
Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2007
Πλαίσιο ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ 08/11/2007
ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ Φ.Σ Η.Μ.Μ.Υ., 8 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2007
ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ
Α) Για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου
Σήμερα, καλούμαστε να λάβουμε αποφάσεις για το πολύ σημαντικό θέμα της επετείου του Πολυτεχνείου. Θεωρούμε πως η σημερινή μέρα πρέπει να είναι αφιερωμένη στο δημοκρατικό ιδεώδες και όχι σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πιστεύει πως πάνω από τις όποιες διαφωνίες στα τρέχοντα ζητήματα παιδείας, πρέπει στη σημερινή συνέλευση να αποδώσουμε φόρο τιμής σε όσους πριν από 34 χρόνια πάλεψαν για να απολαμβάνουμε τις ελευθερίες ενός πραγματικού δημοκρατικού καθεστώτος.
Το Πολυτεχνείο, έρχεται να σφραγίσει την πτώση ενός ανελεύθερου και αντιδημοκρατικού καθεστώτος, κάτω από τη λαϊκή κατακραυγή. Συμβολίζει τον αγώνα για τη δημοκρατία και αποτελεί το εφαλτήριο της πορείας προς τον εκδημοκρατισμό της χώρας. Αποτελεί δε κοινό κτήμα όλου του Ελληνικού λαού και των φοιτητών, που δεν αποδέχτηκαν το αυταρχικό καθεστώς της χούντας.
Το Πολυτεχνείο ΔΕΝ είναι μία ταξική διαμαρτυρία, ΔΕΝ είναι ένα απλό μνημόσυνο από μερικούς ονειροπόλους, ΔΕΝ είναι πεδίο καπήλευσης από καμία παράταξη και καμία ιδεολογία...
Το Πολυτεχνείο είναι η κορυφαία πράξη αντίστασης απέναντι σε ένα ανελεύθερο καθεστώς, μία πράξη δημοκρατίας που αποτελεί υπόδειγμα για όλους μας.
Με συνέπεια και με προσήλωση στη διαφύλαξη της δημοκρατίας μας αγωνιζόμαστε για τη βελτίωση του πανεπιστημίου μέσα στα πλαίσια των δημοκρατικών θεσμών.
· Προτείνουμε τη συμμετοχή του Φοιτητικού μας Συλλόγου στον τριήμερο εορτασμό του Πολυτεχνείου, σύμφωνα με την απόφαση της Πρυτανείας του Ε.Μ.Π., με παράλληλη αναστολή της ακαδημαϊκής και ερευνητικής δραστηριότητας και μεταφορά του εορτασμού και των εκδηλώσεων μνήμης στο κάτω Πολυτεχνείο.
Β) Για τη βελτίωση της καθημερινότητας στη Σχολή
Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους συμφοιτητές μας αγωνιζόμαστε για τη βελτίωση της καθημερινότητας μας στη Σχολή. Με συνεχή παρουσία και προτάσεις στα όργανα της Σχολής προσπαθούμε να δημιουργήσουμε καλύτερες συνθήκες στη Σχολή και να βελτιώσουμε την ποιότητα σπουδών.
Σε επίπεδο σχολής διεκδικούμε:
· Ριζική Αναθεώρηση του Προγράμματος Σπουδών, στην κατεύθυνση του ενιαίου 5ετούς διπλώματος ισότιμου με Master.
· Επέκταση των φοιτητικών εστιών της Πολυτεχνειούπολης, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των φοιτητών του Ε.Μ.Π.
· Αύξηση των ωρών λειτουργίας της γραμματείας προς το κοινό.
· Κεντρική ανάρτηση βαθμολογιών στη γραμματεία, όπου θα αναγράφεται μόνο ο αριθμός μητρώου.
· Επίσπευση των διαδικασιών για τη λειτουργία ηλεκτρονικής γραμματείας.
· Σύγχρονος διαδικτυακός τόπος για κάθε μάθημα με πλήρες υλικό.
· Κεντρική διανομή συγγραμμάτων από προκαθορισμένο χώρο εντός της Πολυτεχνειούπολης.
· Τήρηση της δέσμευσης του προέδρου της Σχολής για κοινά θέματα στα ΣΑΕ – κοινά θέματα, κοινά συγγράμματα σε όλα τα φοιτητικά κλιμάκια.
· Κεντρική ανάρτηση των ωρών υποδοχής των φοιτητών από τους καθηγητές στη γραμματεία.
· Άμεση αφαίρεση της αφισοκόλλησης από τα αμφιθέατρα και τις αίθουσες διδασκαλίας – καμία μελλοντική αφισοκόλληση σε χώρους μάθησης.
· Βελτίωση συγκοινωνίας για την Πολυτεχνειούπολη και δημιουργία προσωρινού κυλικείου στα Ν. Κτ. Ηλεκτρολόγων.
· Θεσμοθέτηση χαριστικής εξεταστικής.
· Αύξηση του ορίου των 13 μαθημάτων για τους φοιτητές των ροών.
· Πρακτική άσκηση για όλους τους φοιτητές με ασφάλιση.
· Λειτουργία του γραφείου διασύνδεσης.
· Γενική Συνέλευση με προεδρείο, ψηφοφορία με επίδειξη φοιτητικής ταυτότητας (πάσο).
Γ) Για το πρόβλημα των ΚΕΣ (Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών)
Θεωρούμε πως μετά την πρόσφατη παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πρόβλημα που έχει προκύψει με την αναγνώριση των τίτλων σπουδών που παρέχονται από τα διάφορα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών σε συνεργασία με πανεπιστήμια του εξωτερικού έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο.
Ξεκάθαρα, εκφράζουμε την αντίθεση μας σε οποιαδήποτε απόπειρα αναγνώρισης των τίτλων που χορηγούνται από τα εν λόγω ιδρύματα χωρίς προϋποθέσεις.
Δε δεχόμαστε σε καμία περίπτωση να χορηγούνται τίτλοι σπουδών από ιδρύματα που υπάγονται στο Υπουργείο Ανάπτυξης με τη μέθοδο του franschise και δεν υπάρχει κανένας έλεγχος από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας για την ακαδημαϊκή πληρότητα και την επαγγελματική κατοχύρωση των τίτλων αυτών.
Είμαστε θετικοί σε προσπάθειες να υπαχθούν τα εν λόγω ιδρύματα στη δικαιοδοσία του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας, με την προϋπόθεση να αξιολογηθούν αυστηρά σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Διατυπώνουμε ωστόσο τους προβληματισμούς μας για την πρακτική πλευρά της διαδικασίας καθώς ήδη η αξιολόγηση των δημοσίων ιδρυμάτων προχωρά πολύ αργά και δεν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία σε τέτοια διαδικασία. Επίσης, δεν έχει διευκρινιστεί η σύνθεση της αρχής αξιολόγησης. Τέλος δηλώνουμε πως συμφωνούμε με τη διαδικασία διαλόγου ούτως ώστε να ακουστούν και να αξιολογηθούν όλες οι απόψεις σχετικά με το θέμα.
Παράλληλα, θεωρούμε πως είναι ώρα τα πολιτικά κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους για το θέμα της αναθεώρησης του άρθρου 16. Η έλλειψη ουσιαστικής προόδου στο θέμα αυτό, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για το πρόβλημα των ΚΕΣ, και έκανε τη χώρα μας έρμαιο των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ένταξή τους υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, δείχνει πως εθελοτυφλούμε ως κοινωνία μιας και, διαφωνώντας με τη συνταγματική αναθεώρηση κλείνουμε το δρόμο για τη δημιουργία ιδρυμάτων με αξιοκρατικά κριτήρια και σοβαρές υποδομές και δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για να αναπτυχθούν φαινόμενα τύπου ΚΕΣ.
Δ) Για το νέο νόμο-πλαίσιο
Θεωρούμε πως ο νέος νόμος-πλαίσιο όπως τελικά διαμορφώθηκε από το διάλογο για την παιδεία και ψηφίστηκε στη Βουλή, αποτελεί μία σημαντική προσπάθεια για τον εκσυγχρονισμό του Ελληνικού Πανεπιστημίου. Επιλύει χρόνια προβλήματα, τα οποία εμποδίζουν το πανεπιστήμιο να προσαρμοστεί στις σύγχρονες συνθήκες.
ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ με:
· Καθιέρωση Συνηγόρου του Φοιτητή.
· Κατάργηση του μονοπωλίου του ενός καθηγητικού συγγράμματος.
· Σωστότερη διαχείριση των οικονομικών των ΑΕΙ: εκτελεστικός οικονομικός διευθυντής ελεγχόμενος αποκλειστικά από τις ακαδημαϊκές αρχές – διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των πανεπιστημίων.
· Δικαίωμα του φοιτητή για προσφυγή σε τριμελή εξεταστική επιτροπή αν πιστεύει ότι αδικήθηκε.
· Δημιουργία καλύτερων υπηρεσιών φοιτητικής μέριμνας & καθιέρωση συμβούλων σπουδών.
Προτείνουμε:
· Αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία στο 5% επί του ΑΕΠ.
· Άμεση εφαρμογή του νόμου για την αξιολόγηση στα ΑΕΙ.
· Ενιαίο αδιάσπαστο πενταετές δίπλωμα ισότιμο με Master.
· Νέα Γενική Συνέλευση Πέμπτη 6/12 και ώρα 12.30.
ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ
Α) Για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου
Σήμερα, καλούμαστε να λάβουμε αποφάσεις για το πολύ σημαντικό θέμα της επετείου του Πολυτεχνείου. Θεωρούμε πως η σημερινή μέρα πρέπει να είναι αφιερωμένη στο δημοκρατικό ιδεώδες και όχι σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πιστεύει πως πάνω από τις όποιες διαφωνίες στα τρέχοντα ζητήματα παιδείας, πρέπει στη σημερινή συνέλευση να αποδώσουμε φόρο τιμής σε όσους πριν από 34 χρόνια πάλεψαν για να απολαμβάνουμε τις ελευθερίες ενός πραγματικού δημοκρατικού καθεστώτος.
Το Πολυτεχνείο, έρχεται να σφραγίσει την πτώση ενός ανελεύθερου και αντιδημοκρατικού καθεστώτος, κάτω από τη λαϊκή κατακραυγή. Συμβολίζει τον αγώνα για τη δημοκρατία και αποτελεί το εφαλτήριο της πορείας προς τον εκδημοκρατισμό της χώρας. Αποτελεί δε κοινό κτήμα όλου του Ελληνικού λαού και των φοιτητών, που δεν αποδέχτηκαν το αυταρχικό καθεστώς της χούντας.
Το Πολυτεχνείο ΔΕΝ είναι μία ταξική διαμαρτυρία, ΔΕΝ είναι ένα απλό μνημόσυνο από μερικούς ονειροπόλους, ΔΕΝ είναι πεδίο καπήλευσης από καμία παράταξη και καμία ιδεολογία...
Το Πολυτεχνείο είναι η κορυφαία πράξη αντίστασης απέναντι σε ένα ανελεύθερο καθεστώς, μία πράξη δημοκρατίας που αποτελεί υπόδειγμα για όλους μας.
Με συνέπεια και με προσήλωση στη διαφύλαξη της δημοκρατίας μας αγωνιζόμαστε για τη βελτίωση του πανεπιστημίου μέσα στα πλαίσια των δημοκρατικών θεσμών.
· Προτείνουμε τη συμμετοχή του Φοιτητικού μας Συλλόγου στον τριήμερο εορτασμό του Πολυτεχνείου, σύμφωνα με την απόφαση της Πρυτανείας του Ε.Μ.Π., με παράλληλη αναστολή της ακαδημαϊκής και ερευνητικής δραστηριότητας και μεταφορά του εορτασμού και των εκδηλώσεων μνήμης στο κάτω Πολυτεχνείο.
Β) Για τη βελτίωση της καθημερινότητας στη Σχολή
Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους συμφοιτητές μας αγωνιζόμαστε για τη βελτίωση της καθημερινότητας μας στη Σχολή. Με συνεχή παρουσία και προτάσεις στα όργανα της Σχολής προσπαθούμε να δημιουργήσουμε καλύτερες συνθήκες στη Σχολή και να βελτιώσουμε την ποιότητα σπουδών.
Σε επίπεδο σχολής διεκδικούμε:
· Ριζική Αναθεώρηση του Προγράμματος Σπουδών, στην κατεύθυνση του ενιαίου 5ετούς διπλώματος ισότιμου με Master.
· Επέκταση των φοιτητικών εστιών της Πολυτεχνειούπολης, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των φοιτητών του Ε.Μ.Π.
· Αύξηση των ωρών λειτουργίας της γραμματείας προς το κοινό.
· Κεντρική ανάρτηση βαθμολογιών στη γραμματεία, όπου θα αναγράφεται μόνο ο αριθμός μητρώου.
· Επίσπευση των διαδικασιών για τη λειτουργία ηλεκτρονικής γραμματείας.
· Σύγχρονος διαδικτυακός τόπος για κάθε μάθημα με πλήρες υλικό.
· Κεντρική διανομή συγγραμμάτων από προκαθορισμένο χώρο εντός της Πολυτεχνειούπολης.
· Τήρηση της δέσμευσης του προέδρου της Σχολής για κοινά θέματα στα ΣΑΕ – κοινά θέματα, κοινά συγγράμματα σε όλα τα φοιτητικά κλιμάκια.
· Κεντρική ανάρτηση των ωρών υποδοχής των φοιτητών από τους καθηγητές στη γραμματεία.
· Άμεση αφαίρεση της αφισοκόλλησης από τα αμφιθέατρα και τις αίθουσες διδασκαλίας – καμία μελλοντική αφισοκόλληση σε χώρους μάθησης.
· Βελτίωση συγκοινωνίας για την Πολυτεχνειούπολη και δημιουργία προσωρινού κυλικείου στα Ν. Κτ. Ηλεκτρολόγων.
· Θεσμοθέτηση χαριστικής εξεταστικής.
· Αύξηση του ορίου των 13 μαθημάτων για τους φοιτητές των ροών.
· Πρακτική άσκηση για όλους τους φοιτητές με ασφάλιση.
· Λειτουργία του γραφείου διασύνδεσης.
· Γενική Συνέλευση με προεδρείο, ψηφοφορία με επίδειξη φοιτητικής ταυτότητας (πάσο).
Γ) Για το πρόβλημα των ΚΕΣ (Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών)
Θεωρούμε πως μετά την πρόσφατη παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πρόβλημα που έχει προκύψει με την αναγνώριση των τίτλων σπουδών που παρέχονται από τα διάφορα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών σε συνεργασία με πανεπιστήμια του εξωτερικού έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο.
Ξεκάθαρα, εκφράζουμε την αντίθεση μας σε οποιαδήποτε απόπειρα αναγνώρισης των τίτλων που χορηγούνται από τα εν λόγω ιδρύματα χωρίς προϋποθέσεις.
Δε δεχόμαστε σε καμία περίπτωση να χορηγούνται τίτλοι σπουδών από ιδρύματα που υπάγονται στο Υπουργείο Ανάπτυξης με τη μέθοδο του franschise και δεν υπάρχει κανένας έλεγχος από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας για την ακαδημαϊκή πληρότητα και την επαγγελματική κατοχύρωση των τίτλων αυτών.
Είμαστε θετικοί σε προσπάθειες να υπαχθούν τα εν λόγω ιδρύματα στη δικαιοδοσία του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας, με την προϋπόθεση να αξιολογηθούν αυστηρά σε ακαδημαϊκό επίπεδο. Διατυπώνουμε ωστόσο τους προβληματισμούς μας για την πρακτική πλευρά της διαδικασίας καθώς ήδη η αξιολόγηση των δημοσίων ιδρυμάτων προχωρά πολύ αργά και δεν υπάρχει προηγούμενη εμπειρία σε τέτοια διαδικασία. Επίσης, δεν έχει διευκρινιστεί η σύνθεση της αρχής αξιολόγησης. Τέλος δηλώνουμε πως συμφωνούμε με τη διαδικασία διαλόγου ούτως ώστε να ακουστούν και να αξιολογηθούν όλες οι απόψεις σχετικά με το θέμα.
Παράλληλα, θεωρούμε πως είναι ώρα τα πολιτικά κόμματα να αναλάβουν τις ευθύνες τους για το θέμα της αναθεώρησης του άρθρου 16. Η έλλειψη ουσιαστικής προόδου στο θέμα αυτό, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για το πρόβλημα των ΚΕΣ, και έκανε τη χώρα μας έρμαιο των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ένταξή τους υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας, δείχνει πως εθελοτυφλούμε ως κοινωνία μιας και, διαφωνώντας με τη συνταγματική αναθεώρηση κλείνουμε το δρόμο για τη δημιουργία ιδρυμάτων με αξιοκρατικά κριτήρια και σοβαρές υποδομές και δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για να αναπτυχθούν φαινόμενα τύπου ΚΕΣ.
Δ) Για το νέο νόμο-πλαίσιο
Θεωρούμε πως ο νέος νόμος-πλαίσιο όπως τελικά διαμορφώθηκε από το διάλογο για την παιδεία και ψηφίστηκε στη Βουλή, αποτελεί μία σημαντική προσπάθεια για τον εκσυγχρονισμό του Ελληνικού Πανεπιστημίου. Επιλύει χρόνια προβλήματα, τα οποία εμποδίζουν το πανεπιστήμιο να προσαρμοστεί στις σύγχρονες συνθήκες.
ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ με:
· Καθιέρωση Συνηγόρου του Φοιτητή.
· Κατάργηση του μονοπωλίου του ενός καθηγητικού συγγράμματος.
· Σωστότερη διαχείριση των οικονομικών των ΑΕΙ: εκτελεστικός οικονομικός διευθυντής ελεγχόμενος αποκλειστικά από τις ακαδημαϊκές αρχές – διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των πανεπιστημίων.
· Δικαίωμα του φοιτητή για προσφυγή σε τριμελή εξεταστική επιτροπή αν πιστεύει ότι αδικήθηκε.
· Δημιουργία καλύτερων υπηρεσιών φοιτητικής μέριμνας & καθιέρωση συμβούλων σπουδών.
Προτείνουμε:
· Αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία στο 5% επί του ΑΕΠ.
· Άμεση εφαρμογή του νόμου για την αξιολόγηση στα ΑΕΙ.
· Ενιαίο αδιάσπαστο πενταετές δίπλωμα ισότιμο με Master.
· Νέα Γενική Συνέλευση Πέμπτη 6/12 και ώρα 12.30.
Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2007
Η θέση μας για τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ)
Tο 2005, εκδόθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση η Κοινοτική Οδηγία 36, βάσει της οποίας, τα κράτη-μέλη θα πρέπει μέχρι τις 22 Οκτωβρίου 2007 να έχουν αναγνωρίσει τους τίτλους σπουδών όλων των ΚΕΣ (ΙΕΚ, ιδιωτικά κολέγια, κα) που βρίσκονται μέσα στην επικράτειά τους, τα οποία συνεργάζονται με πανεπιστήμια άλλων χωρών-μελών και στις οποίες χώρες είναι επισήμως αναγνωρισμένα.
Σήμερα λειτουργούν στην Ελλάδα γύρω στα 25 κολέγια που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια. Απ' αυτά τα 15 παρέχουν πτυχία ευρωπαϊκών ΑΕΙ και οι απόφοιτοί τους υπάγονται στη σχετική οδηγία και περίπου 10 αμερικανικών, με τους αποφοίτους τους να μην επωφελούνται από τις επιταγές της Ε.Ε. Τη μερίδα του λέοντος έχουν τα βρετανικά ιδρύματα (14), ενώ λειτουργεί μόνον ένα γαλλικό.
Μέχρι τη στιγμή αυτή η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει κινηθεί στην κατεύθυνση της αναγνώρισης των τίτλων σπουδών των εν λόγω ΚΕΣ. Η κοινοτική οδηγία όμως είναι σαφής, όπως και η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου πριν από μερικά χρόνια, στην γνωστή πλέον ως «υπόθεση Neri», η οποία προφανώς δημιουργεί δεδικασμένο. Σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν συμμορφωθεί –όπως και γίνεται- θα κληθεί να πληρώσει από εδώ και πέρα υψηλά πρόστιμα.
Το επίσημο επιπλέον διάστημα που θα δοθεί στην ελληνική κυβέρνηση για να εντάξει την κοινοτική οδηγία στο ελληνικό Δίκαιο είναι δύο μήνες, δηλαδή μέχρι περίπου τις 20 Δεκέμβρη. Από εκεί και πέρα, κάθε σπουδαστής των εν λόγω κολεγίων, θα μπορεί να προσφεύγει στη δικαιοσύνη, με γνωστό προφανώς αποτέλεσμα…
Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η υπόθεση αυτή αναδεικνύει για ακόμα μια φορά το πρόβλημα της λειτουργίας των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών στη χώρα μας και της επιτακτικής ανάγκης για εξεύρεση μίας ολοκληρωμένης και οριστικής λύσης.
Η Ελλάδα θα πρέπει εν τέλει να κληθεί να αποφασίσει τι επιθυμεί να πράξει με τα ΚΕΣ: να ανασταλεί η λειτουργία τους; να συνεχιστεί με τους ίδιους όρους; να μετατραπούν σε μη κρατικά πανεπιστήμια;
Το βέβαιο είναι πως δε νοείται μία χώρα σήμερα να αφήνει ένα τέτοιο πρόβλημα να διαιωνίζεται, σε βάρος μάλιστα Ελλήνων πολιτών οι οποίοι –για διάφορους λόγους- αποφάσισαν να σπουδάσουν σε ένα τέτοιο εκπαιδευτήριο. Μπορούν οι απόφοιτοι του ελληνικού λυκείου που επιθυμούν να φοιτήσουν στα ΚΕΣ να βρουν άλλη διέξοδο; Μπορούν οι σπουδαστές των ΚΕΣ να απορροφηθούν αλλού (π.χ. από τα δημόσια τριτοβάθμια ιδρύματα); Μπορούν στους ήδη αποφοίτους των ΚΕΣ να αναγνωριστούν με κάποιο τρόπο (π.χ. με συγκεκριμένες εξετάσεις) ορισμένα επαγγελματικά δικαιώματα; Μπορούν άδειες λειτουργίας να χορηγούνται μόνο σε ΚΕΣ που θα κινούνται σε συγκεκριμένο εύρος γνωστικών αντικειμένων;
Είναι η ώρα για έναν ουσιαστικό διάλογο, για την οριστική επίλυση ενός προβλήματος, που χρόνια τώρα ταλανίζει το εκπαιδευτικό μας σύστημα και που όσο αφήνεται είναι σίγουρο πως θα διογκώνεται.
Από την άλλη πλευρά όμως, αναδεικνύεται ξανά και με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, η σημασία του χρόνιου αιτήματός μας για ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα:
Τα ΚΕΣ είναι ένα σημαντικό πρόβλημα. Συντηρούνται όμως κατά πολύ μεγάλο βαθμό από την αυξημένη ζήτηση που παρουσιάζεται στη χώρα μας για πανεπιστημιακή εκπαίδευση και που εν τέλει δεν είναι δυνατόν να καλύψουν τα ήδη υπερφορτωμένα δημόσια πανεπιστήμια. Είναι γεγονός ότι τα δημόσια πανεπιστήμια αυτή τη στιγμή, όχι μόνο υποχρηματοδοτούνται, αλλά και δέχονται περίπου διπλάσιους φοιτητές ετησίως από αυτούς που τα ίδια θεωρούν ότι μπορούν να εκπαιδεύσουν.
Προφανώς λοιπόν, η ίδρυση μη κρατικών ιδρυμάτων, όχι μόνο θα μπορέσει να ανακουφίσει τα ίδια τα δημόσια ιδρύματα, αλλά θα μπορέσει να δώσει και λύση στο πρόβλημα όλων αυτών των αποφοίτων λυκείου που, είτε επειδή δεν κατάφερναν να εισαχθούν σε κάποιο δημόσιο πανεπιστήμιο, είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο, αποφάσιζαν ως τώρα να εγγραφούν σε κάποιο ΚΕΣ. Τα μη κρατικά πανεπιστήμια, θα υπάγονται προφανώς στο Υπουργείο Παιδείας, θα αξιολογούνται πλήρως και θα παράγουν αποφοίτους με συγκεκριμένα επαγγελματικά δικαιώματα στην αγορά εργασίας.
Τα ΚΕΣ μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: είτε σε αυτά που η λειτουργία τους θα τερματιστεί οριστικά, είτε σε κάποια τα οποία θα πληρούν όλες τις προϋποθέσεις (έπειτα από αυστηρότατη αξιολόγηση της υλικοτεχνικής υποδομής, του προγράμματος σπουδών, αλλά και της κατάρτισης του εκπαιδευτικού προσωπικού τους) ώστε να μετατραπούν πλέον σε μη κρατικά τριτοβάθμια ιδρύματα. Είναι βέβαιο πως ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού, θα επιθυμεί να συνεργαστεί με κάποιο παράρτημά του στη χώρα μας, μόνο αν και αυτό πληροί τις προϋποθέσεις ώστε να λειτουργεί ως μέλος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας μας και όχι ως επιχείρηση υπαγόμενη στο Υπουργείο Ανάπτυξης. (αυτό προφανώς δεν μπορεί να συμβεί αυτή τη στιγμή επειδή το Σύνταγμα της Ελλάδας, μέσα από το άρθρο 16, δεν επιτρέπει τη λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν την υπερψήφιση με την ειδική πλειοψηφία των 180 βουλευτών της αναθεώρησης του άρθρου 16 στην τωρινή Βουλή)
Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχει περιέλθει σε αδιέξοδο: Αφενός θα πρέπει άμεσα να δώσει λύση στο θέμα των ΚΕΣ, αφετέρου δείχνει αδύναμη να αντιμετωπίσει την αυξημένη ζήτηση για μεταλυκειακή εκπαίδευση με το υπάρχον δημόσιο πανεπιστήμιο. Επιπρόσθετα, η ελληνική νομοθεσία δεν δίνει τη δυνατότητα σε κάποιο ξένο πανεπιστήμιο να αναπτύξει συνεργασία με ένα άλλο (franchising) εντός της ελληνικής επικράτειας, το οποίο όμως θα αναγνωρίζεται και εδώ ως τριτοβάθμιο εκπαιδευτικό σύστημα.
Η ανάγκη άμεσης αναθεώρησης του άρθρου 16 και η δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων στη χώρα μας δείχνει πλέον πιο πιεστική από ποτέ. Έχουμε την επιλογή είτε να στείλουμε το πρόβλημα αυτό στην επόμενη αναθεωρητική Βουλή σε 10 χρόνια από τώρα, πληρώνοντας παράλληλα σαν Έλληνες πολίτες υψηλότατα πρόστιμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε να αναλάβουμε όλοι οι φορείς της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά και ολόκληρου του πολιτικού συστήματος τις ευθύνες μας και να αγωνιστούμε για την αναθεώρηση του άρθρου 16 και την οριστική απαλλαγή από τη μάστιγα των ΚΕΣ, αφήνοντας έξω τις όποιες μικροκομματικές σκοπιμότητες.
Επί της συγκεκριμένης οδηγίας, όπως και το 2003 στην περίπτωση της τροπολογίας του κ.Χατζηδάκη, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ οφείλει να επαναλάβει την ολοκληρωτική εναντίωσή της σε οποιαδήποτε προσπάθεια αναγνώρισης τίτλων σπουδών που παρέχονται από ιδρύματα τα οποία δεν υπάγονται στο Υπουργείο Παιδείας, δεν ελέγχονται και δεν αξιολογούνται. Θεωρούμε πως όσο δεν υπάρχει η συνταγματική δυνατότητα και ένα νομικό πλαίσιο που να επιτρέπει τη λειτουργία τριτοβάθμιων ιδρυμάτων υπό την αυστηρή εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας, δεν είναι δυνατόν να αναγνωρίζονται στη χώρα μας άλλοι τίτλοι σπουδών εκτός από αυτούς που χορηγούν τα δημόσια πανεπιστήμια. Για τους τίτλους πανεπιστημίων χωρών του εξωτερικού, υπάρχουν νομοθετημένες διαδικασίες αναγνώρισης και ισοτίμισης (ΔΟΑΤΑΠ), μόνο εφόσον αυτοί αποκτηθούν ύστερα από φοίτηση στο πανεπιστήμιο αυτό, στη χώρα που είναι αναγνωρισμένο και όχι σε κάποιο παράρτημα του.
Καλούμε όλους τους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας να συμμετάσχουν σε έναν ανοιχτό διάλογο με θέμα τη Συνταγματική αναθεώρηση και το μέλλον των ΚΕΣ. Καλούμε κάθε προοδευτικό κομμάτι της κοινωνίας και του Κοινοβουλίου να πιέσει, στο βαθμό που του αναλογεί, για την αναθεώρηση του άρθρου 16 και την οριστική επίλυση του προβλήματος.
Ύστερα από τις τελευταίες εξελίξεις και τις δηλώσεις του πρωθυπουργού κ. Καραμανλή, από το βήμα της Βουλής, όπου εξέφρασε την πρόθεση της κυβέρνησης για την –υπό όρους- αναγνώριση των ΚΕΣ, ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ θέλουμε να τονίσουμε τα εξής.
Η αναφορά του ίδιου του πρωθυπουργού στα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, αναδεικνύει τα έντονα αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει ένα μεγάλο μέρος της νέας γενιάς. Η δέσμευσή του για αυστηρή αξιολόγηση αυτών των ιδρυμάτων καθώς επίσης και η διερεύνηση της επαγγελματικής κατοχύρωσης των πτυχίων αυτών από τις χώρες προέλευσης των συνεργαζόμενων ξένων πανεπιστημίων (συνήθως βρετανικών), μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους. Εξάλλου αποτελεί πάγια θέση της παράταξής μας εδώ και αρκετά χρόνια, ώστε να δοθεί διέξοδος στην ομηρία 25000 νέων που αυτή τη στιγμή λαμβάνουν «πτυχία» αμφιβόλου ποιότητας.
Ξεκάθαρα εκφράζουμε την πλήρη αντίθεσή μας σε μία «εν λευκώ» αναγνώριση των τίτλων σπουδών που χορηγούν τα ΚΕΣ. Παράλληλα διατυπώνουμε και τους προβληματισμούς μας σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο τα συγκεκριμένα εκπαιδευτήρια θα υπαχθούν στο Υπουργείο Παιδείας, τον τρόπο εισαγωγής σε αυτά αλλά και τη σύνθεση της αρχής αξιολόγησης και τα κριτήρια που αυτή θα θέσει. Ως γνωστό, η αξιολόγηση εφαρμόζεται με βραδύς ρυθμούς στα δημόσια πανεπιστήμια, και ως εκ τούτου εκφράζουμε την αμφιβολία μας για το αν η οποιαδήποτε αρχή, θα έχει συγκριτικά κριτήρια και αποτελέσματα με τα ήδη υπάρχοντα και αναγνωρισμένα δημόσια πανεπιστήμια.
Τέλος, παρατηρώντας το γενικότερο κλίμα αβεβαιότητας γύρω από τα ΚΕΣ, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ θέλει να εκφράσει τη δυσαρέσκειά της για την έλλειψη πολιτικής βούλησης από τα κόμματα της αντιπολίτευσης για την αναθεώρηση του άρθρου 16, γεγονός που μας καθιστά δέσμιους των εξελίξεων και των ευρωπαϊκών οδηγιών. Θεωρούμε πως αν υπάρχει νομική διέξοδος για την ένταξη των ΚΕΣ στην εποπτεία του ΥΠΕΠΘ, εθελοτυφλούμε πλέον ως κοινωνία όταν διαφωνούμε με τη συνταγματική αναθεώρηση, η οποία θα επιτρέψει την ίδρυση ιδρυμάτων αναγνωρισμένων, με πραγματικά αξιοκρατικά κριτήρια.
Σήμερα λειτουργούν στην Ελλάδα γύρω στα 25 κολέγια που συνεργάζονται με ξένα πανεπιστήμια. Απ' αυτά τα 15 παρέχουν πτυχία ευρωπαϊκών ΑΕΙ και οι απόφοιτοί τους υπάγονται στη σχετική οδηγία και περίπου 10 αμερικανικών, με τους αποφοίτους τους να μην επωφελούνται από τις επιταγές της Ε.Ε. Τη μερίδα του λέοντος έχουν τα βρετανικά ιδρύματα (14), ενώ λειτουργεί μόνον ένα γαλλικό.
Μέχρι τη στιγμή αυτή η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει κινηθεί στην κατεύθυνση της αναγνώρισης των τίτλων σπουδών των εν λόγω ΚΕΣ. Η κοινοτική οδηγία όμως είναι σαφής, όπως και η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου πριν από μερικά χρόνια, στην γνωστή πλέον ως «υπόθεση Neri», η οποία προφανώς δημιουργεί δεδικασμένο. Σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν συμμορφωθεί –όπως και γίνεται- θα κληθεί να πληρώσει από εδώ και πέρα υψηλά πρόστιμα.
Το επίσημο επιπλέον διάστημα που θα δοθεί στην ελληνική κυβέρνηση για να εντάξει την κοινοτική οδηγία στο ελληνικό Δίκαιο είναι δύο μήνες, δηλαδή μέχρι περίπου τις 20 Δεκέμβρη. Από εκεί και πέρα, κάθε σπουδαστής των εν λόγω κολεγίων, θα μπορεί να προσφεύγει στη δικαιοσύνη, με γνωστό προφανώς αποτέλεσμα…
Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η υπόθεση αυτή αναδεικνύει για ακόμα μια φορά το πρόβλημα της λειτουργίας των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών στη χώρα μας και της επιτακτικής ανάγκης για εξεύρεση μίας ολοκληρωμένης και οριστικής λύσης.
Η Ελλάδα θα πρέπει εν τέλει να κληθεί να αποφασίσει τι επιθυμεί να πράξει με τα ΚΕΣ: να ανασταλεί η λειτουργία τους; να συνεχιστεί με τους ίδιους όρους; να μετατραπούν σε μη κρατικά πανεπιστήμια;
Το βέβαιο είναι πως δε νοείται μία χώρα σήμερα να αφήνει ένα τέτοιο πρόβλημα να διαιωνίζεται, σε βάρος μάλιστα Ελλήνων πολιτών οι οποίοι –για διάφορους λόγους- αποφάσισαν να σπουδάσουν σε ένα τέτοιο εκπαιδευτήριο. Μπορούν οι απόφοιτοι του ελληνικού λυκείου που επιθυμούν να φοιτήσουν στα ΚΕΣ να βρουν άλλη διέξοδο; Μπορούν οι σπουδαστές των ΚΕΣ να απορροφηθούν αλλού (π.χ. από τα δημόσια τριτοβάθμια ιδρύματα); Μπορούν στους ήδη αποφοίτους των ΚΕΣ να αναγνωριστούν με κάποιο τρόπο (π.χ. με συγκεκριμένες εξετάσεις) ορισμένα επαγγελματικά δικαιώματα; Μπορούν άδειες λειτουργίας να χορηγούνται μόνο σε ΚΕΣ που θα κινούνται σε συγκεκριμένο εύρος γνωστικών αντικειμένων;
Είναι η ώρα για έναν ουσιαστικό διάλογο, για την οριστική επίλυση ενός προβλήματος, που χρόνια τώρα ταλανίζει το εκπαιδευτικό μας σύστημα και που όσο αφήνεται είναι σίγουρο πως θα διογκώνεται.
Από την άλλη πλευρά όμως, αναδεικνύεται ξανά και με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, η σημασία του χρόνιου αιτήματός μας για ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα:
Τα ΚΕΣ είναι ένα σημαντικό πρόβλημα. Συντηρούνται όμως κατά πολύ μεγάλο βαθμό από την αυξημένη ζήτηση που παρουσιάζεται στη χώρα μας για πανεπιστημιακή εκπαίδευση και που εν τέλει δεν είναι δυνατόν να καλύψουν τα ήδη υπερφορτωμένα δημόσια πανεπιστήμια. Είναι γεγονός ότι τα δημόσια πανεπιστήμια αυτή τη στιγμή, όχι μόνο υποχρηματοδοτούνται, αλλά και δέχονται περίπου διπλάσιους φοιτητές ετησίως από αυτούς που τα ίδια θεωρούν ότι μπορούν να εκπαιδεύσουν.
Προφανώς λοιπόν, η ίδρυση μη κρατικών ιδρυμάτων, όχι μόνο θα μπορέσει να ανακουφίσει τα ίδια τα δημόσια ιδρύματα, αλλά θα μπορέσει να δώσει και λύση στο πρόβλημα όλων αυτών των αποφοίτων λυκείου που, είτε επειδή δεν κατάφερναν να εισαχθούν σε κάποιο δημόσιο πανεπιστήμιο, είτε για οποιονδήποτε άλλο λόγο, αποφάσιζαν ως τώρα να εγγραφούν σε κάποιο ΚΕΣ. Τα μη κρατικά πανεπιστήμια, θα υπάγονται προφανώς στο Υπουργείο Παιδείας, θα αξιολογούνται πλήρως και θα παράγουν αποφοίτους με συγκεκριμένα επαγγελματικά δικαιώματα στην αγορά εργασίας.
Τα ΚΕΣ μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες: είτε σε αυτά που η λειτουργία τους θα τερματιστεί οριστικά, είτε σε κάποια τα οποία θα πληρούν όλες τις προϋποθέσεις (έπειτα από αυστηρότατη αξιολόγηση της υλικοτεχνικής υποδομής, του προγράμματος σπουδών, αλλά και της κατάρτισης του εκπαιδευτικού προσωπικού τους) ώστε να μετατραπούν πλέον σε μη κρατικά τριτοβάθμια ιδρύματα. Είναι βέβαιο πως ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού, θα επιθυμεί να συνεργαστεί με κάποιο παράρτημά του στη χώρα μας, μόνο αν και αυτό πληροί τις προϋποθέσεις ώστε να λειτουργεί ως μέλος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της χώρας μας και όχι ως επιχείρηση υπαγόμενη στο Υπουργείο Ανάπτυξης. (αυτό προφανώς δεν μπορεί να συμβεί αυτή τη στιγμή επειδή το Σύνταγμα της Ελλάδας, μέσα από το άρθρο 16, δεν επιτρέπει τη λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν την υπερψήφιση με την ειδική πλειοψηφία των 180 βουλευτών της αναθεώρησης του άρθρου 16 στην τωρινή Βουλή)
Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχει περιέλθει σε αδιέξοδο: Αφενός θα πρέπει άμεσα να δώσει λύση στο θέμα των ΚΕΣ, αφετέρου δείχνει αδύναμη να αντιμετωπίσει την αυξημένη ζήτηση για μεταλυκειακή εκπαίδευση με το υπάρχον δημόσιο πανεπιστήμιο. Επιπρόσθετα, η ελληνική νομοθεσία δεν δίνει τη δυνατότητα σε κάποιο ξένο πανεπιστήμιο να αναπτύξει συνεργασία με ένα άλλο (franchising) εντός της ελληνικής επικράτειας, το οποίο όμως θα αναγνωρίζεται και εδώ ως τριτοβάθμιο εκπαιδευτικό σύστημα.
Η ανάγκη άμεσης αναθεώρησης του άρθρου 16 και η δυνατότητα ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων στη χώρα μας δείχνει πλέον πιο πιεστική από ποτέ. Έχουμε την επιλογή είτε να στείλουμε το πρόβλημα αυτό στην επόμενη αναθεωρητική Βουλή σε 10 χρόνια από τώρα, πληρώνοντας παράλληλα σαν Έλληνες πολίτες υψηλότατα πρόστιμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε να αναλάβουμε όλοι οι φορείς της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά και ολόκληρου του πολιτικού συστήματος τις ευθύνες μας και να αγωνιστούμε για την αναθεώρηση του άρθρου 16 και την οριστική απαλλαγή από τη μάστιγα των ΚΕΣ, αφήνοντας έξω τις όποιες μικροκομματικές σκοπιμότητες.
Επί της συγκεκριμένης οδηγίας, όπως και το 2003 στην περίπτωση της τροπολογίας του κ.Χατζηδάκη, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ οφείλει να επαναλάβει την ολοκληρωτική εναντίωσή της σε οποιαδήποτε προσπάθεια αναγνώρισης τίτλων σπουδών που παρέχονται από ιδρύματα τα οποία δεν υπάγονται στο Υπουργείο Παιδείας, δεν ελέγχονται και δεν αξιολογούνται. Θεωρούμε πως όσο δεν υπάρχει η συνταγματική δυνατότητα και ένα νομικό πλαίσιο που να επιτρέπει τη λειτουργία τριτοβάθμιων ιδρυμάτων υπό την αυστηρή εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας, δεν είναι δυνατόν να αναγνωρίζονται στη χώρα μας άλλοι τίτλοι σπουδών εκτός από αυτούς που χορηγούν τα δημόσια πανεπιστήμια. Για τους τίτλους πανεπιστημίων χωρών του εξωτερικού, υπάρχουν νομοθετημένες διαδικασίες αναγνώρισης και ισοτίμισης (ΔΟΑΤΑΠ), μόνο εφόσον αυτοί αποκτηθούν ύστερα από φοίτηση στο πανεπιστήμιο αυτό, στη χώρα που είναι αναγνωρισμένο και όχι σε κάποιο παράρτημα του.
Καλούμε όλους τους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας να συμμετάσχουν σε έναν ανοιχτό διάλογο με θέμα τη Συνταγματική αναθεώρηση και το μέλλον των ΚΕΣ. Καλούμε κάθε προοδευτικό κομμάτι της κοινωνίας και του Κοινοβουλίου να πιέσει, στο βαθμό που του αναλογεί, για την αναθεώρηση του άρθρου 16 και την οριστική επίλυση του προβλήματος.
Ύστερα από τις τελευταίες εξελίξεις και τις δηλώσεις του πρωθυπουργού κ. Καραμανλή, από το βήμα της Βουλής, όπου εξέφρασε την πρόθεση της κυβέρνησης για την –υπό όρους- αναγνώριση των ΚΕΣ, ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ θέλουμε να τονίσουμε τα εξής.
Η αναφορά του ίδιου του πρωθυπουργού στα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, αναδεικνύει τα έντονα αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει ένα μεγάλο μέρος της νέας γενιάς. Η δέσμευσή του για αυστηρή αξιολόγηση αυτών των ιδρυμάτων καθώς επίσης και η διερεύνηση της επαγγελματικής κατοχύρωσης των πτυχίων αυτών από τις χώρες προέλευσης των συνεργαζόμενων ξένων πανεπιστημίων (συνήθως βρετανικών), μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους. Εξάλλου αποτελεί πάγια θέση της παράταξής μας εδώ και αρκετά χρόνια, ώστε να δοθεί διέξοδος στην ομηρία 25000 νέων που αυτή τη στιγμή λαμβάνουν «πτυχία» αμφιβόλου ποιότητας.
Ξεκάθαρα εκφράζουμε την πλήρη αντίθεσή μας σε μία «εν λευκώ» αναγνώριση των τίτλων σπουδών που χορηγούν τα ΚΕΣ. Παράλληλα διατυπώνουμε και τους προβληματισμούς μας σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο τα συγκεκριμένα εκπαιδευτήρια θα υπαχθούν στο Υπουργείο Παιδείας, τον τρόπο εισαγωγής σε αυτά αλλά και τη σύνθεση της αρχής αξιολόγησης και τα κριτήρια που αυτή θα θέσει. Ως γνωστό, η αξιολόγηση εφαρμόζεται με βραδύς ρυθμούς στα δημόσια πανεπιστήμια, και ως εκ τούτου εκφράζουμε την αμφιβολία μας για το αν η οποιαδήποτε αρχή, θα έχει συγκριτικά κριτήρια και αποτελέσματα με τα ήδη υπάρχοντα και αναγνωρισμένα δημόσια πανεπιστήμια.
Τέλος, παρατηρώντας το γενικότερο κλίμα αβεβαιότητας γύρω από τα ΚΕΣ, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ θέλει να εκφράσει τη δυσαρέσκειά της για την έλλειψη πολιτικής βούλησης από τα κόμματα της αντιπολίτευσης για την αναθεώρηση του άρθρου 16, γεγονός που μας καθιστά δέσμιους των εξελίξεων και των ευρωπαϊκών οδηγιών. Θεωρούμε πως αν υπάρχει νομική διέξοδος για την ένταξη των ΚΕΣ στην εποπτεία του ΥΠΕΠΘ, εθελοτυφλούμε πλέον ως κοινωνία όταν διαφωνούμε με τη συνταγματική αναθεώρηση, η οποία θα επιτρέψει την ίδρυση ιδρυμάτων αναγνωρισμένων, με πραγματικά αξιοκρατικά κριτήρια.
Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2007
Ενημέρωση για την Επιτροπή Προπτυχιακών Σπουδών (Ε.Π.Σ)
Χτες (25/10/07) συνήλθε για πρώτη φορά για το ακαδημαϊκό έτος 2007-2008, η Επιτροπή Προπτυχιακών Σπουδών με αντικείμενο συζήτησης διάφορα θέματα σχετικά με το υπάρχον πρόγραμμα σπουδών και τη διαδικασία αναμόρφωσής του ώστε αυτό να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες. Υπενθυμίζουμε πως ανάλογη διαδικασία είχε ξεκινήσει και πέρσι, διακόπηκε όμως με τις συνεχείς καταλήψεις οι οποίες δεν επέτρεψαν την συνέχιση των εργασιών και την εξαγωγή κάποιου ουσιαστικού αποτελέσματος, πέρα από μικρές παρεμβάσεις-βελτιώσεις διορθωτικού χαρακτήρα σε κάποια μαθήματα.
Στη συζήτηση τέθηκαν από τον πρόεδρο της Επιτροπής κ. Μήτρου ορισμένες διαπιστώσεις για τα προβλήματα του υπάρχοντος προγράμματος σπουδών (ανισοκατανομή ωρών στα εξάμηνα, ασάφεια του πτυχίου λόγω πολύ μεγάλης ελευθερίας στην επιλογή μαθημάτων, υπερφόρτωση του κορμού με μαθήματα) και προτάθηκαν ορισμένες λύσεις που στόχο έχουν την ελάφρυνση των εξαμήνων του κορμού από διάφορα μη αναγκαία μαθήματα και την εισαγωγή μαθημάτων πιο κοντινών στο αντικείμενο του μηχανικού. Επίσης, τέθηκε το θέμα της ενίσχυσης του κοινού πυρήνα των μαθημάτων που λαμβάνουν όλοι οι απόφοιτοι και την επέκταση του προς μεγαλύτερα εξάμηνα προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης κοινής γνωστικής βάσης και την ενίσχυση του ενιαίου χαρακτήρα του διπλώματος μας.
Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ συμμετείχε στη συζήτηση εκπροσωπώντας τους φοιτητές με γνώμονα τον εκσυγχρονισμό του προγράμματος σπουδών, την αναβάθμιση του πτυχίου μας και την ενίσχυση του ενιαίου και αδιάσπαστου χαρακτήρα του. Αφού ακούσαμε προσεκτικά όλες τις απόψεις, εκφράσαμε τη δική μας θέση για τα θέματα που τέθηκαν, θίξαμε κάποια από τα προβλήματα που καθημερινά βιώνουν όλοι οι φοιτητές (επικαλύψεις ύλης, υπερβολικός φόρτος, μαθήματα υπερβολικά θεωρητικά και χωρίς πρακτικό αντίκρισμα κτλ) ενώ δηλώσαμε πως επιθυμούμε τη σχετική ελευθερία στην επιλογή των ροών μια και είναι δικαίωμα του φοιτητή να αποφασίζει. Τέλος, είμαστε θετικοί προς οποιαδήποτε προσπάθεια που στόχο έχει την ποιοτική αναβάθμιση και την ενίσχυση του ενιαίου πενταετούς διπλώματος μας, το οποίο πρέπει να αναγνωρίζεται ως ισότιμο με Master of Science.
Όσον αφορά τους άλλους, είχαμε διάφορες αντιδράσεις ανάλογα με την… κοσμοθεωρία του καθενός. Έτσι, κάποιοι συνάδελφοι επέλεξαν να λάμψουν δια της απουσίας τους, ενώ άλλοι αντί για το ζήτημα του προγράμματος σπουδών και των προτάσεων τους για τη βελτίωση του, επέλεξαν να πουν πως η ενίσχυση του κοινού γνωστικού πυρήνα και η προώθηση του σε μεγαλύτερα εξάμηνα μπορεί να επιφέρει τη… διάσπαση της Σχολής (άραγε αναρωτιόμαστε εμείς, δεν οδηγεί ακριβώς στο αντίθετο;)
Εμείς ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ μακριά από αοριστολογίες και γενικότητες, παρακολουθούμε με αίσθημα ευθύνης και σε συνεχή βάση της εργασίες της Επιτροπής, αναδεικνύοντας και προωθώντας τα αιτήματα των φοιτητών και μεταφέροντας την αγωνία τους για ένα καλύτερο πτυχίο. Σε κάθε περίπτωση, σε σύντομο χρονικό διάστημα και αφού εξετάσουμε όλα τα δεδομένα, θα καταθέσουμε συγκεκριμένες, αναλυτικές προτάσεις στην Ε.Π.Σ με γνώμονα ένα ισχυρό και ενιαίο δίπλωμα ΗΜΜΥ, κοινοποιώντας τες παράλληλα σε όλους τους φοιτητές.
Τέλος, θεωρούμε πως το θέμα τους Επιτροπής Προπτυχιακών Σπουδών καταδεικνύει την ριζική ανάγκη για ύπαρξη σφραγισμένων εκπροσωπήσεων του Φοιτητικού Συλλόγου σε όλα τα όργανα τους Σχολής, καθώς έτσι μπορούμε να διεκδικήσουμε ακόμα πιο πολλά. Αυτό για τους έχοντες(;) τη σφραγίδα (που ανήκει σε όλο το σύλλογο)…
Στη συζήτηση τέθηκαν από τον πρόεδρο της Επιτροπής κ. Μήτρου ορισμένες διαπιστώσεις για τα προβλήματα του υπάρχοντος προγράμματος σπουδών (ανισοκατανομή ωρών στα εξάμηνα, ασάφεια του πτυχίου λόγω πολύ μεγάλης ελευθερίας στην επιλογή μαθημάτων, υπερφόρτωση του κορμού με μαθήματα) και προτάθηκαν ορισμένες λύσεις που στόχο έχουν την ελάφρυνση των εξαμήνων του κορμού από διάφορα μη αναγκαία μαθήματα και την εισαγωγή μαθημάτων πιο κοντινών στο αντικείμενο του μηχανικού. Επίσης, τέθηκε το θέμα της ενίσχυσης του κοινού πυρήνα των μαθημάτων που λαμβάνουν όλοι οι απόφοιτοι και την επέκταση του προς μεγαλύτερα εξάμηνα προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης κοινής γνωστικής βάσης και την ενίσχυση του ενιαίου χαρακτήρα του διπλώματος μας.
Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ συμμετείχε στη συζήτηση εκπροσωπώντας τους φοιτητές με γνώμονα τον εκσυγχρονισμό του προγράμματος σπουδών, την αναβάθμιση του πτυχίου μας και την ενίσχυση του ενιαίου και αδιάσπαστου χαρακτήρα του. Αφού ακούσαμε προσεκτικά όλες τις απόψεις, εκφράσαμε τη δική μας θέση για τα θέματα που τέθηκαν, θίξαμε κάποια από τα προβλήματα που καθημερινά βιώνουν όλοι οι φοιτητές (επικαλύψεις ύλης, υπερβολικός φόρτος, μαθήματα υπερβολικά θεωρητικά και χωρίς πρακτικό αντίκρισμα κτλ) ενώ δηλώσαμε πως επιθυμούμε τη σχετική ελευθερία στην επιλογή των ροών μια και είναι δικαίωμα του φοιτητή να αποφασίζει. Τέλος, είμαστε θετικοί προς οποιαδήποτε προσπάθεια που στόχο έχει την ποιοτική αναβάθμιση και την ενίσχυση του ενιαίου πενταετούς διπλώματος μας, το οποίο πρέπει να αναγνωρίζεται ως ισότιμο με Master of Science.
Όσον αφορά τους άλλους, είχαμε διάφορες αντιδράσεις ανάλογα με την… κοσμοθεωρία του καθενός. Έτσι, κάποιοι συνάδελφοι επέλεξαν να λάμψουν δια της απουσίας τους, ενώ άλλοι αντί για το ζήτημα του προγράμματος σπουδών και των προτάσεων τους για τη βελτίωση του, επέλεξαν να πουν πως η ενίσχυση του κοινού γνωστικού πυρήνα και η προώθηση του σε μεγαλύτερα εξάμηνα μπορεί να επιφέρει τη… διάσπαση της Σχολής (άραγε αναρωτιόμαστε εμείς, δεν οδηγεί ακριβώς στο αντίθετο;)
Εμείς ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ μακριά από αοριστολογίες και γενικότητες, παρακολουθούμε με αίσθημα ευθύνης και σε συνεχή βάση της εργασίες της Επιτροπής, αναδεικνύοντας και προωθώντας τα αιτήματα των φοιτητών και μεταφέροντας την αγωνία τους για ένα καλύτερο πτυχίο. Σε κάθε περίπτωση, σε σύντομο χρονικό διάστημα και αφού εξετάσουμε όλα τα δεδομένα, θα καταθέσουμε συγκεκριμένες, αναλυτικές προτάσεις στην Ε.Π.Σ με γνώμονα ένα ισχυρό και ενιαίο δίπλωμα ΗΜΜΥ, κοινοποιώντας τες παράλληλα σε όλους τους φοιτητές.
Τέλος, θεωρούμε πως το θέμα τους Επιτροπής Προπτυχιακών Σπουδών καταδεικνύει την ριζική ανάγκη για ύπαρξη σφραγισμένων εκπροσωπήσεων του Φοιτητικού Συλλόγου σε όλα τα όργανα τους Σχολής, καθώς έτσι μπορούμε να διεκδικήσουμε ακόμα πιο πολλά. Αυτό για τους έχοντες(;) τη σφραγίδα (που ανήκει σε όλο το σύλλογο)…
Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2007
Οι προτάσεις μας για τη Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου
Με την έναρξη του νέου ακαδημαϊκού έτους και την έναρξη των Γενικών Συνελεύσεων του Φοιτητικού μας Συλλόγου, καλούμαστε όλοι να συμμετέχουμε σ’ αυτές για να καθορίσουμε την πορεία του Συλλόγου τη νέα χρονιά.
Η εμπειρία όμως των Γενικών Συνελεύσεων που έχουν γίνει τα προηγούμενα χρόνια, δείχνει πως οι συνθήκες διεξαγωγής τους δεν είναι οι κατάλληλες, με συνέπεια την ταλαιπωρία των φοιτητών και την αδυναμία να εκφραστούν όλες οι απόψεις εξαιτίας των συνθηκών. Συγκεκριμένα, όλοι μας έχουμε παρατηρήσει την απουσία ουσιαστικού προεδρείου που να διευθύνει τη συζήτηση και να επιβάλλει την τάξη, την ύπαρξη υπερβολικής φασαρίας που εμποδίζει όλους ανεξαιρέτως τους ομιλητές να ακουστούν και τους φοιτητές να διαμορφώσουν και να εκφράσουν γνώμη, την ύπαρξη καπνού που καθιστά δύσκολη την παρακολούθηση της Συνέλευσης για όλους. Επίσης, η συνέλευση συνήθως δεν αρχίζει στην ανακοινωθείσα ώρα και διαρκεί υπερβολικά με συνέπεια πολλοί φοιτητές να μην μπορούν να παραβρεθούν λόγω άλλων υποχρεώσεων.
Για όλους αυτούς τους λόγους προτείνουμε:
· Σύσταση προεδρείου με έναν εκπρόσωπο ανά παράταξη για την τήρηση της τάξης και της ησυχίας, όπως προβλέπεται από το καταστατικό.
· Περιορισμός του καπνίσματος.
· Έναρξη της συνέλευσης στην ανακοινωθείσα ώρα.
·15-20 λεπτά ανά ομιλητή για να αναπτύξει τις απόψεις τους και στη συνέχεια να θέτονται ερωτήσεις από το Σύλλογο.
· Ψηφοφορία με επίδειξη φοιτητικής ταυτότητας (πάσο).
· Καμία αφισοκόλληση μέσα στα αμφιθέατρα – άμεση αφαίρεση της αφισοκόλλησης που ήδη υπάρχει.
Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ με συνέπεια αγωνίζεται για την προάσπιση της διαδικασίας της Συνέλευσης και την αναβάθμισή της ώστε να είναι αδιάβλητη και να εκφράζει τη βούληση του Συλλόγου. Επίσης, μέριμνά μας είναι η βελτίωση των συνθηκών διεξαγωγής της διαδικασίας για να παρευρίσκεται σε αυτήν μεγαλύτερο μέρος των φοιτητών της Σχολής.
Η εμπειρία όμως των Γενικών Συνελεύσεων που έχουν γίνει τα προηγούμενα χρόνια, δείχνει πως οι συνθήκες διεξαγωγής τους δεν είναι οι κατάλληλες, με συνέπεια την ταλαιπωρία των φοιτητών και την αδυναμία να εκφραστούν όλες οι απόψεις εξαιτίας των συνθηκών. Συγκεκριμένα, όλοι μας έχουμε παρατηρήσει την απουσία ουσιαστικού προεδρείου που να διευθύνει τη συζήτηση και να επιβάλλει την τάξη, την ύπαρξη υπερβολικής φασαρίας που εμποδίζει όλους ανεξαιρέτως τους ομιλητές να ακουστούν και τους φοιτητές να διαμορφώσουν και να εκφράσουν γνώμη, την ύπαρξη καπνού που καθιστά δύσκολη την παρακολούθηση της Συνέλευσης για όλους. Επίσης, η συνέλευση συνήθως δεν αρχίζει στην ανακοινωθείσα ώρα και διαρκεί υπερβολικά με συνέπεια πολλοί φοιτητές να μην μπορούν να παραβρεθούν λόγω άλλων υποχρεώσεων.
Για όλους αυτούς τους λόγους προτείνουμε:
· Σύσταση προεδρείου με έναν εκπρόσωπο ανά παράταξη για την τήρηση της τάξης και της ησυχίας, όπως προβλέπεται από το καταστατικό.
· Περιορισμός του καπνίσματος.
· Έναρξη της συνέλευσης στην ανακοινωθείσα ώρα.
·15-20 λεπτά ανά ομιλητή για να αναπτύξει τις απόψεις τους και στη συνέχεια να θέτονται ερωτήσεις από το Σύλλογο.
· Ψηφοφορία με επίδειξη φοιτητικής ταυτότητας (πάσο).
· Καμία αφισοκόλληση μέσα στα αμφιθέατρα – άμεση αφαίρεση της αφισοκόλλησης που ήδη υπάρχει.
Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ με συνέπεια αγωνίζεται για την προάσπιση της διαδικασίας της Συνέλευσης και την αναβάθμισή της ώστε να είναι αδιάβλητη και να εκφράζει τη βούληση του Συλλόγου. Επίσης, μέριμνά μας είναι η βελτίωση των συνθηκών διεξαγωγής της διαδικασίας για να παρευρίσκεται σε αυτήν μεγαλύτερο μέρος των φοιτητών της Σχολής.
Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2007
Η άποψη μας για τη σύγκληση Γενικής Συνέλευσης
Χτες, ενημερωθήκαμε από εκπροσώπους της Ε.Α.Α.Κ – ΑΝ.Α.Φ.Η για τη σύγκληση Διοικητικού Συμβουλίου του φοιτητικού μας συλλόγου με θέμα την πραγματοποίηση γενικής συνέλευσης του συλλόγου την Πέμπτη 5/10/2007.
Ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ, μας προβληματίζει το γεγονός πως κάποιοι επιλέγουν να θέσουν τα θέματα που αφορούν το σύλλογο σε μία συνέλευση με εκ των πραγμάτων μικρή προσέλευση φοιτητών καθώς θα πραγματοποιηθεί δύο μόλις μέρες μετά τη λήξη της εξοντωτικής διπλής εξεταστικής. Μετά τη νεκρή πολιτικά περίοδο της εξεταστικής, είναι αναμενόμενο για όλους τους φοιτητές να χρειαστεί μία διαδικασία «επανασύνδεσης» με το φοιτητικό κίνημα και τις διεργασίες του. Μήπως κάποιοι θέλουν να κρατήσουν τη πλειοψηφία των φοιτητών μακριά από τη Συνέλευση;
Με τέτοιες εσπευσμένες διαδικασίες σύγκλησης του σώματος της Γενικής Συνέλευσης, η διαδικασία χάνει τη μαζικότητα της και τη δυνατότητα να εκφραστούν περισσότερες απόψεις. Εξάλλου, θα πρέπει πρώτα οι φοιτητές να ενημερωθούν επαρκώς για τα ζητήματα που εκκρεμούν. Ειδικά οι πρωτοετείς φοιτητές που μέχρι τώρα δεν έχουν επαφή με το σύλλογο και τις διαδικασίες του και δεν είναι ακόμα ενημερωμένοι για τα ζητήματα που απασχολούν το φοιτητικό κόσμο, χρειάζονται ένα διάστημα προσαρμογής στο νέο περιβάλλον. Είναι απαράδεκτο να τους ζητάμε μέσα σε ένα διήμερο που έχουν ουσιαστική επαφή με τη Σχολή και τα προβλήματα της να έχουν σαφή άποψη για αυτά.
Έτσι, με την πάροδο ενός εύλογου διαστήματος, αφού ακουστούν όλες οι απόψεις μέσα στο χώρο της Σχολής, θα μπορούσαμε να πάμε σε μία μαζική Γενική Συνέλευση για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου ώστε να μπορούν οι φοιτητές να εκφέρουν γνώμη μακριά από τη χειραγώγηση και τις προκατασκευασμένες απόψεις που κάποιοι επιδιώκουν να τους «σερβίρουν».
Για όλους αυτούς τους λόγους καταγγέλλουμε τον τρόπο σύγκλησης της Γενικής Συνέλευσης με «συνοπτικές» διαδικασίες. Θεωρούμε πως είναι καιρός οι υπόλοιπες παρατάξεις της Σχολής να αναλάβουν τις ευθύνες τους τόσο για τη μεγάλη απώλεια διδακτικών ωρών και τη συνακόλουθη υποβάθμιση της ποιότητας των σπουδών μας που προκαλούν επί ένα ακαδημαϊκό έτος όσο και για την ανεύθυνη στάση τους σχετικά με την ενημέρωση των φοιτητών και το χρόνο Σύγκλησης της Συνέλευσης.
Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ ως πρώτη δύναμη της Σχολής αγωνίζεται με υπευθυνότητα και συνέπεια για τη βελτίωση της Σχολής και της ποιότητας των δημοκρατικών διαδικασιών μέσα στο Σύλλογο. Θεωρούμε χρέος μας την αβίαστη και πλήρη ενημέρωση των φοιτητών και τη Σύγκληση Γενικών Συνελεύσεων σε χρόνο που να εξυπηρετεί το Σύλλογο και τις ανάγκες του και όχι τα μικροπολιτικά συμφέροντα κάποιων…
Ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ, μας προβληματίζει το γεγονός πως κάποιοι επιλέγουν να θέσουν τα θέματα που αφορούν το σύλλογο σε μία συνέλευση με εκ των πραγμάτων μικρή προσέλευση φοιτητών καθώς θα πραγματοποιηθεί δύο μόλις μέρες μετά τη λήξη της εξοντωτικής διπλής εξεταστικής. Μετά τη νεκρή πολιτικά περίοδο της εξεταστικής, είναι αναμενόμενο για όλους τους φοιτητές να χρειαστεί μία διαδικασία «επανασύνδεσης» με το φοιτητικό κίνημα και τις διεργασίες του. Μήπως κάποιοι θέλουν να κρατήσουν τη πλειοψηφία των φοιτητών μακριά από τη Συνέλευση;
Με τέτοιες εσπευσμένες διαδικασίες σύγκλησης του σώματος της Γενικής Συνέλευσης, η διαδικασία χάνει τη μαζικότητα της και τη δυνατότητα να εκφραστούν περισσότερες απόψεις. Εξάλλου, θα πρέπει πρώτα οι φοιτητές να ενημερωθούν επαρκώς για τα ζητήματα που εκκρεμούν. Ειδικά οι πρωτοετείς φοιτητές που μέχρι τώρα δεν έχουν επαφή με το σύλλογο και τις διαδικασίες του και δεν είναι ακόμα ενημερωμένοι για τα ζητήματα που απασχολούν το φοιτητικό κόσμο, χρειάζονται ένα διάστημα προσαρμογής στο νέο περιβάλλον. Είναι απαράδεκτο να τους ζητάμε μέσα σε ένα διήμερο που έχουν ουσιαστική επαφή με τη Σχολή και τα προβλήματα της να έχουν σαφή άποψη για αυτά.
Έτσι, με την πάροδο ενός εύλογου διαστήματος, αφού ακουστούν όλες οι απόψεις μέσα στο χώρο της Σχολής, θα μπορούσαμε να πάμε σε μία μαζική Γενική Συνέλευση για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου ώστε να μπορούν οι φοιτητές να εκφέρουν γνώμη μακριά από τη χειραγώγηση και τις προκατασκευασμένες απόψεις που κάποιοι επιδιώκουν να τους «σερβίρουν».
Για όλους αυτούς τους λόγους καταγγέλλουμε τον τρόπο σύγκλησης της Γενικής Συνέλευσης με «συνοπτικές» διαδικασίες. Θεωρούμε πως είναι καιρός οι υπόλοιπες παρατάξεις της Σχολής να αναλάβουν τις ευθύνες τους τόσο για τη μεγάλη απώλεια διδακτικών ωρών και τη συνακόλουθη υποβάθμιση της ποιότητας των σπουδών μας που προκαλούν επί ένα ακαδημαϊκό έτος όσο και για την ανεύθυνη στάση τους σχετικά με την ενημέρωση των φοιτητών και το χρόνο Σύγκλησης της Συνέλευσης.
Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΗΜΜΥ ως πρώτη δύναμη της Σχολής αγωνίζεται με υπευθυνότητα και συνέπεια για τη βελτίωση της Σχολής και της ποιότητας των δημοκρατικών διαδικασιών μέσα στο Σύλλογο. Θεωρούμε χρέος μας την αβίαστη και πλήρη ενημέρωση των φοιτητών και τη Σύγκληση Γενικών Συνελεύσεων σε χρόνο που να εξυπηρετεί το Σύλλογο και τις ανάγκες του και όχι τα μικροπολιτικά συμφέροντα κάποιων…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)